فراز 5 از دعای 51 ( گدایی در پیشگاه پروردگاری که بخیل نیست )

الهى! هر آنگاه كه دست دريوزگى به درگاه تو دراز كرده‌ام از اعطا و انعام مضايقت نفرموده‌اى و هر لحظه كه روى به خانه‌ى تو آورده‌ام تو را بسيار بنده‌نواز و مهمان‌دوست و مهربان يافته‌ام. همواره دعاى مرا شنيده‌اى و عطاى مرا باز داده‌اى و حاجات مرا برآورده‌اى هميشه نعماى تو را براى خويشتن افزون ديده‌ام و هميشه ياد تو در ضمير من محمود و مقدس و محبوب بود. هر چه در حق من كرده‌اى جز مرحمت و مكرمت نام ديگرى ندارد.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.