شكر اين نعمت اين است كه مجموع عمر ما، در عبادت الله و خدمت به خلق الله هزينه بشود.
شما ممكن است بگوييد: ما صبح كه سر كار مى‌رويم و بعد از ظهر از دست مردم اسكناس مى‌گيريم، اين جزء عبادت است، يا خدمت؟ جواب اين سؤال را با اين روايت بدهم:
شخصى با چهره غصّه دارى نزد پيغمبر عظيم الشأن اسلام صلى الله عليه و آله آمد. گفت: يا رسول الله! براى كار در اين دنيا، صبح زود بيرون مى‌روم، آخر شب برمى‌گردم تا پولى درآورم، ديگر فرصتى براى عبادت و انجام مستحبات ندارم، آيا ما واقعاً در قيامت اهل نجات هستيم، يا نه؟ ما كه يكپارچه رنگ دنيا را گرفته‌ايم.
اين دريافت‌هاى اشتباه زياد بوده است كه پيغمبر و ائمه عليهم السلام آن را تصحيح مى‌كردند. پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود: صبح از خانه بيرون مى‌روى، براى چه مى‌روى؟
گفت: كسب و كار، تا خرج خود و خانواده‌ام را بدهم. پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند:
عبادت هفتاد جزء است، شصت و نه جزء آن همين به دنبال پول حلال رفتن است. چون تو مى‌روى تا خود و خانواده‌ات را اداره كنى. خود اين خدمت؛ خدمت به بدن خود و خانواده‌ات، عبادت است. بعد، مگر پول‌هاى اضافه را براى چه مى‌خواهى؟ اگر بشود، مكه بروى، به اقوام مستحق و مردم آبرومند كمك كنى. فرمود: چرا با اين حال نزد من آمدى؟ تو كه تماماً آخرتى هستى، چرا به اشتباه مى‌گويى كه ما دنيايى شده‌ايم. تو كه با تمام وجود در عبادت و خدمت هستى. اين فعاليت تو كه دنيايى نيست.
منبع:ارزش عمر و راه هزينه آن
منبع : پایگاه عرفان
