حكايتى از نماز باران

شهر قم در گير و دار جنگ جهانى دوم از قحطى و خشكسالى ناله داشت ، زمين ها خشك بود ، باغات در شرف انهدام قرار داشت ، مردم دچار مضيقه و سختى بودند ، عوامل مادى از حل مشكل به عجز نشسته بودند ، تنها راهى كه براى نزول باران وجود داشت ، يكى از دستورهاى مهم اسلامى بود و آن هم نماز باران .
كم تر كسى به خود جرأت مى داد كه به اين مهم اقدام كند ، كسى را مى خواست كه قلبش به نور يقين منور و جانش در اتصال با عالم ملكوت باشد .
آن كس كه به خويش با كمال اطمينان جرأت قدم نهادن در اين ميدان را داد ، مرجع بزرگ آن زمان مرحوم آيت اللّه العظمى حاج سيد محمد تقى خوانسارى بود ، مردى كه بارها براى دفع استعمارگران ، به ميدان جهاد رفته بود و براى احقاق حق مسلمانان پافشارى داشت .
جمعيت زيادى با چشم گريان و دلى بريان و سر و پاى برهنه به رهبرى و پيشوايى آن مرد الهى به سوى خاك فرج قم حركت كردند .
زمانى است كه متفقين در شهر قم قوا دارند و از نزديك ناظر اوضاعند ؛ ارتش كفر تصور ديگر داشت و حزب حق مقصدى ديگر ؛ قواى كفر پس از خبر شدن از حقيقت حال ، سخت در تعجب شد ، مگر ممكن است جمعيتى به سرپرستى يك مردى عالم با انجام عملياتى چند از آسمان باران به زمين بياورد ؟ !
پس از انجام مراسم باران در سه روز ، اشك آسمان بر زمين هم چون سيل باريدن گرفت ، به عنوان خبرى مهم در همه جا پخش شد ، من خودم چند نفر از آن هايى را كه در آن نماز شركت داشتند ، ديده ام و از زبان آنان داستان را شنيده ام ، بر سنگ مزار او در مسجد بالاى سر حرم حضرت معصومه عليهاالسلام اين واقعه را ثبت كرده اند ، تا همه بدانند كه نماز اين دستور مهم الهى قدرت حل بسيارى از مشكلات را دارد ، چه اگر نداشت خداى متعال امر نمى فرمود : وَاسْتَعِينُوْا بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ . از صبر و نماز يارى بخواهيد