توبه «نصوح» يعني چه؟

دربين مردم راجع به آيه شريفه: «يا ايها الَّذين آمنوا توبوا إلي الله توبهًْ نصوحا» گفتگوهايي است،معني اين آيه را با صراحت بيان كنيد.
  «نصح» در لغت به معني خالص بودن است؛ بنابراين، «توبه نصوح» عبارت است از توبه خالص از گناه و لازمه چنين توبه خالصي،اين است كه ديگر بازگشت به آن گناه نكند. روايات متعددي كه از ائمه«ع» وارد شده نيز همين حقيقت را تأئيد مي‌كند.ازجمله در حديثي كه از امام‌صادق«ع» سؤال شد: منظور از«توبوا إلي‌الله توبه نصوحا» چيست؟ امام«ع» فرمود: «يتوب العبد ثم لايعود فيه؛منظور اين است كه بنده از گناه خود توبه كند و به سوي آن گناه بازنگردد.»
درحديث ديگري از امام‌هادي«ع» نقل شده كه در پاسخ اين سؤال فرمودند: «أن يكون الباطلن كالظاهر؛ توبه نصوح آن است كه باطن انسان درتوبه كردن همانند ظاهر او باشد.»
احاديث متعدد ديگري نيز به اين مضمون وارد شده و همه آنها اين حقيقت را تأئيد مي‌كند كه مراد از توبه نصوح،همان توبه خالص است كه بازگشتي در آن نباشد و ظاهر و باطن انسان در آن يكي باشد.