غيرت و مردانگي از صفات بارز و پسنديدة مردان و زنان با ايمان است. پيامبر(ص) فرمود: إنّ الغيرة من الايمان؛ غيرت از آثار و علائم ايمان است. نيز فرمود: پدر حضرت ابراهيم باغيرت بود و من از او غيرت مند ترم و هر مؤمني كه با غيرت نباشد، خداوند بيني او را به خاك مي مالد.( يعني او را خوار و ذليل مي كند). باز فرمود: خداوند بندگان غيورش را دوست دارد.
مرحوم نراقي، معلم بزرگ اخلاق مي گويد: بي غيرتي عبارت است از كوتاهي در محافظت از دين و آبرو و اولاد و اموال، و اين مرض از مهلكات عظيم و صفات خبيثه است و چه بسا به ديّوثي منجرّ مي شود. پيامبر (ص) فرمود: اگر مردي در اهل خانة خود مطلبي كه منافي عفّت باشد ببيند و به غيرت نيايد، روح ايمان از او مفارقت مي كند و ملائكه او را ديّوث مي نامند. ديّوث يعني كسي كه خيلي بي غيرت است. حضرت اميرالمؤمنين(ع) به مردم عراق فرمود: شنيده ام كه زنان شما در راه ها و بازارها با مردان نامحرم به گفتگو مي پردازند و شانه به شانة يكديگر راه مي روند! آيا حيا نمي كنيد!.
غيرت بر دو قسم است:
1_ غيرت در مورد دين و دين داري؛
2_ غيرت نسبت به ناموس.
غيرت دربارة دين داري اين است كه انسان در برابر اهانت به دين و يا عمل نشدن به دستورهاي دين دلسوزي كند و نسبت به آن بي اعتنا نباشد و براي حفظ ارزش هاي اسلامي و رشد و گسترش آن در جامعة بشري كوشش نمايد و امر به معروف و نهي از منكر را كه از وظايف مهم اسلامي است، ترك نكند. غيرت در مورد ناموس به اين است كه بر محافظت زن و دختر و خواهران خود بكوشد؛ از بيرون رفتن بي جهت آنان جلوگيري كند؛ از مناظر شهوت آلود منع كند؛ از پوشيدن لباس نازك و تن نما آنان را بر حذر دارد؛ آنان را از گفتگو با نامحرمان منع كند و همواره سفارش به تقوا و حفظ حجاب نمايد، تا آبروي خانوادگي و اجتماعي آنان محفوظ بماند.
منبع : پاسخگو