عارفى را با گروهى از يارانش به تهمت كفر و خدانشناسى دستگير كرده ، نزد حاكم عبّاسى بردند ، حاكم پس از محاكمه ، فرمان داد همه را اعدام كنند . لحظه اعدام عارف پيش آمد و به جلاّد گفت : ابتدا مرا اعدام كن ! ميرغضب پرسيد : چرا در اعدام خود شتاب مى ورزى و مى خواهى زودتر اعدام شوى ؟ عارف پاسخ داد : يك ساعت زندگانى را بر ياران و دوستان ايثار كردم ، خبر به حاكم رسيد ، گفت : دست از آنان برداريد ، اگر آنان اهل كفر و زندقه باشند پس در همه جهان يك نفر موحّد و مؤمن نيست .
منبع : برگرفته از کتاب با کاروان نور استاد حسین انصاریان
