كوچك شمردن اعمال در پيشگاه الهى

وقتى به اين معنى واقف مى شوى كه وجود مقدس يار لحظه اى از ياد تو غافل نباشد و اوست كه هم چون ماهى دريا تو را غرق در نعمت و آقايى و كرامت كرده و اوست كه در تمام مواقف به داد تو رسيده و هرگونه وسيله زندگى و خوشى و راحتى براى تو فراهم آورده ، اين آگاهى باعث و مورث سه حقيقت مى شود ، باعث مى شود كه در تمام جوانب حيات ، نسبت به حضرت او ، حال خضوع گرفته و در برابر امر و نهى او تكبّر نكنى و نيز موجب مى گردد كه در خلوت و آشكار نسبت به تمام امورت از حضرت او حيا كنى و غفلت باعث مى شود كه در برابر پيشگاه مقدّس او سرِ عجز و انكسار به خاك آورى . و عباداتت هرچند در برابر نعمت هاى او به نظرت زياد بيايد بر اثر اين آگاهى كوچك و حقير به نظر خواهد آمد ، تا جايى كه در برابر عظمت او از عبادات خود با همه كثرتش ، شرمسار و خجالت زده خواهى شد .
به راستى فعل موجود ، ممكن و ضعيف و حقير و پست هر چند زياد باشد ، در برابر عنايت و لطف واجب چه قدر و ارزشى دارد ؟