آرى، معرفت، انسان را به اوج مى رساند. وقتى که خبر شهادت مالک اشتر را به امیرالمومنین علیه السلام دادند، فرزندان مالک براى تسلیت گویى به سوى آن حضرت رفتند. آنان امام را تسلى مى دادند و على علیه السلام در سوگ مالک اشک مى ریخت ؛ زیرا مى دانست که چه گوهر ارزشمندى را از دست داده است.نقل است وقتى حمران بن اعین از دنیا رفت، اقوامش نزد امام صادق علیه السلام آمدند و خبر مرگ او را به امام دادند. امام علیه السلام با شنیدن این خبر، گریست و فرمود : وقتى که وارد قیامت شویم، من و پدرم در صحراى محشر، حمران را پیدا مى کنیم، یک دست او را من مى گیرم و دست دیگر او را پدرم، آن گاه هر جا که خدا ما را ببرد، ما او را نیز با خود مى بریم.
