لفظ توبه و مشتقات آن نزدیک به 87 بار در قرآن مجید ذکر شده و این کثرت ذکر ، دلیل بر عظمت این حقیقت در پیشگاه حضرت محبوب است .مساله ى توبه را در قرآن کریم مى توان به پنج بخش تقسیم کرد :1 ـ امر به توبه .2 ـ راه توبه ى واقعى .3 ـ پذیرش توبه .4 ـ روى گردانى از توبه .5 ـ علت قبول نشدن توبه .1 ـ امر به توبه وَاَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا اِلَیْهِ . . . (2) .از خداوند به خاطر گناهانتان طلب آمرزش نمایید ، آنگاه به سوى او روى آورده از تمام معاصى و خطاهایتان توبه کنید .
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ کافى : 2 / 432 ، حدیث 5 ; بحار الانوار : 6 / 39 ، باب 20 ، حدیث 70 .
2 ـ هود ( 11 ) : 3 .
وَتُوبُوا اِلَى اللَّهِ جَمِیعاً اَیُّهَا الْمُوْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ (1) .اى اهل ایمان ! همگى به سوى خدا باز گردید ، از تمام گناهان خود توبه کنید ، باشد که رستگار شوید .راغباصفهانى در کتاب مفردات مى گوید : فلاح در قیامت عبارت است از حیات بدون مرگ ، عزت بى ذلت ، علم منهاى جهل ، غناى بدون تهیدستى(2) . یَا اَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا اِلَى اللَّهِ تَوْبَهً نَصُوحاً (3) .اى کسانى که ایمان آوردید ! به جانب خدا باز گشته ، از تمام معاصى خود توبه کنید ، توبه ى خالص .در این آیات ، خداوند مهربان اهل ایمان و غیر آنان را امر به توبه مى نماید ، اطاعت از امر حق واجب و موجب غفران و رحمت ، و عصیان از امر خداوند حرام و مورث غضب و عذاب ، و خزى دنیا و خوارى آخرت و هلاک ابدى و دایمى است .
