هر انسانى تحت هر شرایطى از نظر ساختمان ذات و شئون باطن ، پاک و سالم به دنیا مى آید .حرص ، حسد ، بخل ، ریا ، فسق ، فجور و دیگر گناهان ذاتى انسان نیست بلکه عوارضى است که بر اثر یک سلسله عوامل خانوادگى یا اجتماعى یا معاشرتى گریبانگیر انسان مى شود .از رسول حق (صلى الله علیه وآله وسلم) روایت شده :
کُلُّ مَولود یولد عَلَى الْفِطْرَهِ حَتّى یَکُونَ ابواه یهودانه وینصِّرانه(1) . ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ عوالى اللئالى : 1 / 35 ، الفصل الرابع ، حدیث 18 ; بحار الانوار : 3 / 281 ، باب 11 ، حدیث 22 .
هر طفلى بر اساس بافت توحید و اسلام و نبوت و ولایت به دنیا مى آید . این پدر و مادر او هستند که او را در مدار یهودیت و نصرانیت قرار مى دهند .معلم یا معاشر یا جامعه ى منحرف هم در ایجاد انحراف در انسان بسیار موثرند .انسان بر اثر این عوامل دچار خطاى فکرى ، انحراف قلبى ، رذایل اخلاقى و سیئات عملى مى شود ، و این مجموعه جز یک سلسله بیمارى قابل علاج چیز دیگرى نیست . از نظر قرآن مجید از این بیمارى راه نجات هست و براى این مرض شفا مقرر است ، و این درد را داروى درمان وجود دارد .یَا ایُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْکُم مَوْعِظَهٌ مِن رَبِّکُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِی الصُّدُورِ وَهُدىً وَرَحْمَهٌ لِلْمُوْمِنِینَ (1) . اى مردم ! از جانب پروردگارتان موعظه اى به سوى شما آمد ، در این موعظه شفاى بیمارى درون شماست و هدایت و رحمت براى اهل ایمان .این بیمارى از نظر قرآن مى تواند مورد مغفرت و رحمت خداوند قرار بگیرد : اِلاَّ الَّذِینَ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذلِکَ وَاَصْلَحُوا فَاِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (2) مگر آنان که پس از ارتکاب معاصى توبه کردند و ظاهر و باطن خود را اصلاح نمودند و تبدیل به انسانى قابل قبول حق شدند ، همانا خداوند آمرزنده و رحیم است .