فارسی
سه شنبه 02 مرداد 1403 - الثلاثاء 15 محرم 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

0
نفر 0

بار تربيتى سخن گفتن با فرزندان‏

اين مقدمه را براى اين به محضر شما عرض كردم كه ارزش و اهميت سخن گفتن پدر با فرزندان از نظر فرهنگ اسلام، بيشتر روشن شود. پدرانى كه با فرزندان خود حرف نمى زنند، يقيناً به آنها ظلم مى كنند و باعث مى شوند كه زمينه حرف زدن ديگران با فرزندان آنان باز شود. نود درصد ديگران نيز زهر در كام فرزندان ما مى ريزند؛ با سخنان باطل، ياوه، شبهه اندازى، سفسطه گرى و با سخنان خود ارزش هاى انسانى آنها را مورد هجوم قرار مى دهند.اما شما مى توانيد براى فرزندان خود بهترين حوزه جاذبه باشيد كه اگر باجاذبه اى در بيرون با آنان برخورد كرد، نتواند آنها را جذب كند. فرزند بايد در خانه به وسيله گفتار مثبت، در مقابل خطرات بيرون واكسيناسيون شود و اين شدنى است. حتى با نوه هاى خود، خيلى خوب جواب آنها را بدهيد. گفتار پدران با فرزندان خيلى اثر مى گذارد.
 اثر محبت آميز بودن خطاب
حال گفتار حضرت امير عليه السلام با امام مجتبى عليه السلام در ارائه زندگى صحيح، همراه با سلامت همه جانبه را ملاحظه بفرماييد: «يا بنىّ» اولًا لحن كلام را ببينيد، روى موج عاطفه و محبت است؛ پسرم! يعنى اين احساس را بكند كه پدر تكيه گاه و يار او است و دوستش دارد. اين براى فرزند خيلى ارزش دارد. اگر مقدارى در عمق اين كلمه برويم، معنى زيبايى دارد؛ يعنى دلبندم، عزيزم، پاره تنم، وصل به وجودم.
ببينيد چقدر لحن صحبت حضرت زيباست، حتى نمى گويد: پسرم! يا پسركم! يعنى كوچولوى نپخته، اين ها تلخ است. مى فرمايد: فرزندم! عزيزم! متصل به وجودم، دلبندم. خود اين كلمات، معانى و مفاهيم اثر مى كند. كلمات با مشاعر طرف مقابل و مستمع كار مى كند. عكس العمل درون مردم در مقابل «بنشين، بتمرگ، بفرما، محبت كنيد، تشريف داشته باشيد، در خدمت باشيم» و امثال اين ها با هم خيلى فرق مى كند. پدرى را من شاهدش بودم كه وقتى فرزندانش را صدا مى زد، كلمه «آقا» را دو بار به كار مى گرفت. مثلًا اسم فرزندش «محمد» بود، وقتى مى خواست او را صدا بزند، با لحن نرم و صداى پايين مى گفت: «آقاى محمد آقا! محبت كنيد تشريف بياوريد، من كار مختصرى با شما دارم». پسر نيز دست به سينه مى گرفت و جلو مى رفت و مى گفت: جانم بابا! بفرماييد.
مى گفت: اگر وقت داريد، به درس و مشق شما لطمه نمى خورد، چند نان بگيريد و بياوريد. اين برخورد او با اين فرزندانش بود. البته آن بچه ها الان بزرگ هستند و همه با ادب، با وقار، اهل خير، بزرگوار، مسجدى و جلسه گردان، محسن و داراى شخصيت كه تمام اين ها محصول برخورد مناسب و گفتارهاى مثبت آن پدر بزرگوار بود كه خود من نيز از آن برخورد اثر مى گرفتم.


منبع : مرکز علمی تحقیقاتی دارالعرفان الشیعی
0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

5 ـ گفتار متذكر
هدايت تكوينى و تشريعى - جلسه بیستم (3) – (متن کامل + ...
دعاى پيامبر صلى الله عليه و آله و مؤمنين در روز ...
پند فردوسی در باب حقیقت رستگاری
نقش عنصر زمان در انسان‏ سازى‏
1- مقام اصلاح گران بين مردم‏
لزوم خودشناسى به نحو كلى
آبرودارى خدا در نماز ميت
خواستن، شرط دريافت سود ابدى‏
حقایق سه‌گانۀ دین

بیشترین بازدید این مجموعه

نماز اول وقت حضرت ابى عبدالله عليه السلام‏
توبه آغوش رحمت - بحث چھارم - قسمت سوم (متن کامل ...
دنيا، محل عبور به سمت آخرت
ارزش توبه در باطن انسان‏
3- اداى حق‏الناس‏
اثر ششم تقوا: گشايش در زندگى
5 ـ گفتار متذكر
توحید (1) - جلسه اول – (متن کامل + عناوین)
1. وجوب اطاعت از خداوند و حرمت نافرمانی
تهران/ حسینیۀ هدایت/ دهۀ اوّل محرّم/ پاییز 1395هـ.ش. ...

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^