گناه جابجايى مقام و منصب

يك گناه بسيار سنگين جابجايى مقام است. يعنى آن كسى را كه برايش جايگاهى گذاشته‏اند اين جايگاه را تغيير دهند. كسى مثل اميرالمؤمنين على  عليه‏السلام كه شايسته امامت است، در صف مأمومين قرار بدهند و ديگرى را به امامت انتخاب 
كنند، اين جابجايى، كار فاسق است.

كسى كه دانش كارى را دارد در جايى قرار بدهند كه وجودش هيچ نفعى ندارد. مى‏گويند چون در دار و دسته ما نيست نبايد در جايگاه الهى و انسانيش باشد، او برود هر كه را ما مى‏پسنديم جاى او قرار بدهيم.

اين جابجايى در تاريخ انجام گرفته و هنوز هم مى‏گيرد و چه زيانهايى به جوامع وارده كرده است كه بعضى‏هايش مثل جابجا كردن اميرالمؤمنين  عليه‏السلام تا به حال زيانهايش جبران نشده است.

توبه، يعنى من كه قدرت دارم از اين جابجايى‏هاى نابجا برگردم، يعنى اين جابجايى‏هاى نابجاى خطرناك و زيانبارِ براى دين و براى كشور و براى ملت را رها بكنم.

خدا به انسان نمى‏گويد برو، بلكه به آن كسى كه انسانيتش را از دست داده مى‏گويند برو، اما آن كسى كه انسان است و آن كسى كه به انسانيت بر مى‏گردد، مى‏گويند: « تَعَالَوْاْ » بيا. مى‏گويند: « يَـعِبَادِىَ » بنده من. مى‏گويند: « يَـأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ » مى‏گويند: « وَ لِذَ لِكَ خَلَقَهُمْ » رحمت براى تو گذاشته، شفاعت و مغفرت براى تو است، اما آن كسى كه از چارچوب انسانيت بيرون است، تا بيرون است مى‏گويند: برو

 « قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ * وَ إِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِى إِلَى يَوْمِ الدِّينِ »