واى بر من كه نابود شد

مابو بصير از امام صادق عليه السلام روايت كرده : تا آن وقتى كه دو فرد مسلمان از هم دورى مى جويند شيطان همواره خرسند و شادمان است و وقتى به هم مى رسند و دوستى خود را تجديد مى كنند زانوهاى شيطان سست مى گردد به گونه اى كه نمى تواند در جايى قرار بگيرد و رگ و پيوندش از هم گسيخته مى شود و فرياد مى زند : واى بر من كه نابود شدم.