يك ميليارد نفر مسلمان اكنون اسير فرهنگ بنى اميه هستند. از زمان خودشان تا به حال، چند ميليارد نفر را به اسارت گرفتند و به جهنم فرستادند، خدا مى داند. در دنيا، چقدر از جوانان اسير ماهواره، ترياك، قرص هاى مخدر جديد و بى دينى هستند؟ اين ها كه آزادى نيست، بلكه تمام آن اسارت است.
پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله مى فرمايد:«الناس» يعنى همه مردم اسير هستند، اما شما اگر مى خواهيد آزادگان را ببينيد: «مَن أَحَبَّ أَن يَنظُرَ الى عُتَقاءِ اللّه من النار فَلينظُر الى المُتَعَلّمين» حضرت آزادگان را به «الله» وصل كرده، خيلى حرف مهمّى است. از ميان مردم اسير، اگر مى خواهيد آزادها را ببينيد، چه كسانى را بايد ببينيد؟ آنهايى كه براى پيدا كردن راه صحيح زندگى، دارند نزد عالم مى روند تا بفهمند آگاه شوند.
كسانى كه قبل از كسب، حلال و حرام، كسب را مى فهمند. قبل از ازدواج، حلال و حرام آن را مى فهمند. قبل از بچه دار شدن، راه تربيت بچه را مى فهمند. در برابر دشمن اسير كننده، مقاومت مى كنند.
ارزش فراگرفتن علم و دانش
در اينجا پيامبر صلى الله عليه و آله قسم سنگينى مى خورند: «فَوَالَّذى نَفسِى بِيَدِه» قسم به خدايى كه اختيار جان من در دست اوست. او به من جان داده و او جان مرا مى گيرد:
«مَا مِنْ مُتَعَلّمٍ يَختَلِفُ الى بابِ العالم الّا كَتَبَ اللهُ لَهُ بِكُلِّ قدمٍ عِبادةَ سَنَةٍ» هيچ دانش اندوزى و دنبال كننده معرفت و بصيرتى، براى فهميدن و پيدا كردن راه صحيح زندگى، دربِ خانه عالم نمى رود، مگر اين كه هر قدمى كه برمى دارد، خدا ثواب يك سال عبادت را در نامه اعمالش مى نويسد. آن هم عبادت قبول شده. «1» در جمله بعد مى فرمايد: «و هى تسَتَغفِرُ لَه» قدمى از روى زمين برنمى دارد، مگر اين كه براى هر قدم او، زمين از پروردگار براى او طلب آمرزش مى كند. مگر زمين زنده است؟ اگر زمين زنده نبود، ما زنده ها از كجا در آمديم؟ اگر زمين زنده نبوده، پروردگار در قرآن نمى فرمود: آسمان ها و زمين و تمام موجودات، تسبيح گوى پروردگار هستند. مگر موجودى مى تواند خود را بى حيات نشان بدهد. وجود و هستى، حاكم بر كل عالم است. خود زمين براى او طلب مغفرت مى كند.
جمله بعد: «يُمسِى وَ يُصبِحُ مَغفوراً لَه» شب كه مى خوابد و صبح كه بيدار مى شود، تا شب كه مى خواهد بخوابد، اين بيست و چهار ساعت، اين شخص متعلّم، مورد آمرزش پروردگار است. مگر فرار از اسارت جهل و نادانى كم چيزى است؟ آزادى به اين معنا، عين عبادت، مغفرت و آمرزش است.
منبع : پایگاه عرفان