چرا علماء شیعه در مسائل فقهی نظر واحد ندارند؟

اولا در طول 13 قرن غیبت کبرای امام زمان هزاران مجتهد و مرجع تقلید بوجود آمده اند و حتی یک نفر از این هزاران نفر هم ادعا نکرده است آنچه را من فتوا میدهم حکم الله واقعی است و اگر شما حتی یک مورد در تاریخ پیدا کردید برای ما ذکر فرمائید آنچه را مجتهد فتوی میدهد تنها بعنوان احتمال ذکر می کند و در آخرش هم می گوید (والله العالم).
ثانیا فرض کنید همه مراجع در یک مسئله یک فتوای واحد صادر کردند خوب از کجا معلوم همین فتوای واحد حکم الله واقعی باشد؟! شاید همین فتوای واحد خودش بر خلاف حکم الله حقیقی باشد در این صورت همه مراجع و همه مقلدین آنها به اشتباه رفته اند و مجتهد که معلوم نیست تا یقین به واقعی بودن حکمش داشته باشد.
ثالثا از آیات کریمه و روایات شریفه ما استفاده می شود که مجتهد باید زحمت و تلاش خودش را در استخراج حکم خدا بخرج دهد و اگر فتوایش برخلاف حکم الله واقعی بود معذور عند الله است و خداوند این عذر را از او و مقلدین او پذیرفته است چرا که آنچه باعث این مطلب شده غیبت امام معصوم است و امر غیبت هم که از دست و اراده مجتهد خارج است.
رابعا: آنچه را شما بیان فرمودید کوچکترین انحصاری به مراجع محترم شیعه ندارد و ما می بینیم در همه مذاهب غیر شیعه نیز علماء و مولویان آنها در احکام شرعی هزاران اختلاف نظر دارند بلکه باید اضافه کنیم که این اختلاف نظر در احکام فقهی در همه ادیان مثل مسیحیت و یهودیت و غیره و غیره وجود دارد.
خامسا این مشکل که شما بیان فرمودید در اختلاف نظر بین پزشکان و اطباء نیز هست و در هر شبانه روز ده ها نفر در کره زمین تنهاو تنها بعلت همین اختلاف نظر پزشکان جان خودشان را از دست میدهند آیا شما مشکل تناقض را آنجا چطور حل می فرمائید؟!