براى چه روح را به اينجا آورده اند؟ جاى او در عالم امر خيلى عالى بود، ولى روح در عالم امر و نفخه، فقط روح بود و از همه كمالات خالى، ولى داراى استعداد
همه كمالات بود. به عبارت خيلى ساده تر: موجودى به تمام معنا تهيدست، فقير و نيازمند بود.
او را از عالم امر و نفخه به گذرگاه عالم مادى و به تعبير اميرالمؤمنين عليه السلام «1» به اين تجارت خانه وارد كردند كه هيچ كجاى عالم مانند اينجا كيفيت تجارت ندارد، ولى اين گذرگاه مادى جاى بقا نيست و عبورى مى باشد، فقط براى تجارت است، لذا از عالم امر عبورش دادند و او را به عالم بدن كه عالم ماده است، آوردند.
ابزارى مانند چشم، گوش، زبان، عقل، فطرت، قدم، دست، شكم و شهوت در اختيار او گذاشتند. راه اين تجارت را نيز به وسيله بعثت انبيا و امامت امامان عليهم السلام، نزول كتب آسمانى، به خصوص قرآن، به او تعليم دادند كه چندين سال در اين تجارت خانه و با كمك اين ابزار تجارت كند. بعد به وطن اصلى كه پيشگاه خدا است، برگردد:
«إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ»
وقتى به بارگاه ربوبى برگشت مى كند چه بهتر است كه با كسبِ همه ارزش هاى الهى و انسانى وارد شود.
منبع : پایگاه عرفان