اولا وقتی ما بخواهیم زندگی جاوید اخروی را با ذهنیت ها و احساسات و غرایز دنیوی تحلیل و تجزیه کنیم بدون شک نتیجه همین است که خود شما فرمودید و اشکال در جای خود باقی می ماند ولی نکته ای که نباید از آن غافل شد این است که خداوندی که قدرت لایزال او چنین بهشتی را با همه نعمت های خارج الوصفش خلق نموده حتما برای این مشکل هم از بهشتیان فکری کرده است که بهشت برای آنها ملال آور و خسته کننده نباشد فرض کنید یکی از نعمتهایی که خدا در بهشت به بهشتیان میدهد همین باشد که احساس آنها در آنجا جوری است که هر لحظه و هر ثانیه آن تکامل و رسیدن به بهترها است در این صورت چه مشکلی وجود دارد؟
شما چطور می توانید به جنینی که در رحم مادر است بباورانید که عالم دنیا آنی نیست که او در رحم مادر تصورش را کرده است؟!
تنها راه فهماندن به او این است که بگذارید خودش به دنیا بیاید تا این تفاوت بین عالم دنیا و عالم رحم را با تمام وجودش درک کند حال عالم برزخ نسبت به عالم دنیا هزاران بلکه میلیونها برابر متفاوت از عالم دنیا است و باز عالم قیامت هزاران بلکه میلیونها برابر متفاوت تر از عالم برزخ و ...
ثانیا ما از شما می پرسیم به نظر مبارک شما چه کاری بهتر است انجام بشود تا این مشکل که شما فرمودید وجود نداشته باشد؟!