براى بيان اين موضوع، آيات و رواياتى براى شما مطرح مى كنم كه خداوند متعال، پيغمبر صلى الله عليه وآله و ائمه طاهرين: به خيرات و درجاتى كه از طريق صبر نصيب
انسان مى شود اشاره فرموده اند.
تركيب اين آيات و مطالب آن با يكديگر بسيار مهم است. انسان وقتى در اين
آيات و روايات دقت مى كند، فكر مى كند كه در ارزش هاى اخلاقى، چيزى به اندازه صبر داراى ارزش نيست.
«وَ جَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّهً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُواْ وَ كَانُواْ بِايَتِنَا يُوقِنُونَ » ما به بعضى از انسانها مقام پيشوايى داديم كه براى جامعه بشرى سرمشق باشند و انسان ها با اقتدا به آنها، به كمالات برسند. چگونه اينان به درجه پيشوايى و امامت رسيدند؟ قرآن مجيد مى فرمايد:
آنها به خاطر صبر و يقين به آيات خدا به چنين درجه اى رسيده اند و عجيب است كه خداوند، يقين به آيات را بعد از صبر مطرح مى كند؛ يعنى صبر، زمينه ساز يقين به آيات خدا است.
عبد وقتى به خاطر پروردگار، در برابر گناهان مى ايستد و در كنار عبادات صبر مى كند و ترك عبادت نمى كند، پروردگار او را كمك مى كند كه به آيات خدا باور صد در صد پيدا كند.
ممكن است در بعضى از مواقع ترديد و شك داشته باشد، ولى اين صبر او را به نقطه اى مى رساند كه در باطن خود، نسبت به تمام قرآن و مطالب آن احساس يقين كند.
چه كسانى داراى يقين هستند؟ «1» در روايات ما فرمودند: اگر زنده زنده گوشت بدن آنها را قطعه قطعه كنند، دست از باورهاى خود برنمى ندارند؛ زيرا معناى حقيقى دين را فهميده اند.
«وَ جَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّهً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُواْ وَ كَانُواْ بِايَتِنَا يُوقِنُونَ »
اين افراد به مرتبه اى رسيده اند كه نشان دهنده راه من به بندگان شده اند؛ زيرا
صبر و يقين به آيات را سرلوحه خود قرار داده اند.
كسى كه در برابر اين سه واقعيت مهم، استقامت و صبر داشته باشد، با اعتماد به خدا، هادى و پيشوا مى شود و در روز قيامت، حجت را بر تمام انسانهاى بى دين تمام مى كند و به اذن پروردگار، آنها را به عذاب دوزخ محكوم مى كند.
خداوند مى فرمايد: چنين راهنما و پيشوايى را براى شما فرستادم كه شما مى توانستيد با اقتداى به او، در راه من قرار بگيريد، ولى آن فرصت بسيار مهم را از دست داده ايد و اين بدن جز اين كه در آتش بسوزد، شايستگى ديگرى ندارد.
منبع : پایگاه عرفان
