
دقت در روزى؛ تكليف پيامبران
- تاریخ انتشار: 6 دى 1390
- تعداد بازدید: 636
يك آقايى اول افطار ظرف شيرى براى پيغمبر صلىاللهعليهوآله آورد و گفت: آقا! دست در سفره خود دراز نكنيد، اول از اين شير بخوريد.
پيغمبر صلىاللهعليهوآله فرمودند: باشد، ظرف شير را نگاه كردند و فرمودند: اين شير را چه كسى داده است؟
گفت: يك خانمى داده است. فرمود كيست؟ گفت: فلان خانم. فرمود: با ظرف شير برگرد و به آن خانم بگو: اين شير را از كجا آوردى؟
خانهاش نزديك خانه پيغمبر صلىاللهعليهوآله بود، رفت، خانم گفت: خودم گوسفند دارم و از آنها دوشيدهام، آمد و گفت: از گوسفند خودش است.
فرمود: برو بگو كه گوسفند را از كجا آوردى؟
آمد و گفت، زن گفت: كار كردم و زحمت كشيدم و اين گوسفند را خريدم.
برگشت و گفت: مىگويد: كار كردم و جان كندم. فرمود: بده، تا با اين شير افطار كنم.
فرداى آن روز آن خانم به خانه پيغمبر صلىاللهعليهوآله آمد، گفت: آقا! ديشب مرتب شير را برمىگردانديد و مىبرديد، تا بالأخره خورديد، چرا؟
فرمود: خدا به ما پيغمبران امر كرده است كه از دهانتان لقمه غير حلال نبايد داخل برود.(1)
« إن اللّه يُحبّ أن يرى عبدهُ تعبأ فى طلب الحلال »(2)
خدا آن انسانى را دوست دارد كه دارد عرق مىريزد، براى طلب حلال نفس نفس مىزند.
در طلب حلال چه كار مىكردند!!! چقدر مواظب بودند!!! حالا بعضىها مالشان هم از حلال است، از اول سال جان كنده و حلال به دست آورده، حالا شب آخر سال است، فردا وارد سال جديد مىشود، يك ميليون هم وسعت رزق داشته و اضافه آورده، دويست هزار تومانش طبق سند قطعى قرآن خمس است، جدا نمىكند، اين دويست هزار تومان از اين يك ميليون تومان كه روز اول سال جديد در كار بيايد، مال حلال مخلوط به حرام مىشود.
فرداى قيامت زنان و فرزندان، به هيچ عنوان حرام ما را به گردن نمىگيرند.