حرام هاى مربوط به زنان در اسلام
پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود:
« نَهَى أَنْ تَخْرُجَ المرأةُ مِنْ بيتها بِغير اذنِ زَوْجِها »
زن بدون رضايت شوهر، حق ندارد از خانه بيرون برود.
شوهر مى گويد: من خرج سنگينى كردم تا با تو ازدواج كردم، نمى خواهم اين گونه بيرون بروى، نمى خواهم هر جا و به خانه هر كسى بروى. فلان كس دين ندارد، حرام خور است، محرم و نامحرمى را رعايت نمى كند. همه اين حرفها در اصل مسأله اذن قرار دارد.
ولى اگر زن بگويد: به تو هيچ ربطى ندارد، من آزادم، دلم مى خواهد بروم و مى رود:
« فَاِنْ خَرَجَتْ لَعَنَها كلُّ مَلَكٍ فى السماء و كلُّ شى ءٍ تَمُرُّ عليه من الجنّ والانس حتى تَرْجِعَ الى بيتها »
تا برمى گردد، تمام فرشتگان، هر وجب به وجب زمين، ديوارها، درخت ها، آنها نيز لعنتش مى كنند. اين حرام مربوط به خانم ها است.
چه كسى مى خواهد اين ها را برگرداند و با چه قدرتى و چگونه؟ دشمن زمينه را به قدرى هنرمندانه فراهم كرده است كه اگر بخواهيم به اسلام برگرديم، مارك طالبان و ارتجاع و امثال اين ها را به ما مى زنند. يعنى كارى كرده است كه كسى از ميدان فساد، به ميدان صلاح برنگردد.
« وَ نَهَى اَنْ تَتَزَيَّنَ المَرْأَةُ لِغَيرِ زَوجِها »
رسول خدا صلى الله عليه و آله اصرار داشتند كه زن براى غير شوهرش آرايش نكند و لباس زيبا نپوشد.
« فَاِنْ فَعَلَتْ كانَ حَقاً عَلى اللهِ عز و جل أَنْ يُحْرِقَها بِالنّار »
اگر اين كار را بكند و خود را براى غير شوهر زينت كند و در كوچه، بازار، پارك، جلسات، مدرسه و يا اداره بيايد، بر خدا واجب است كه در قيامت او را با آتش بسوزاند. در آنجا به او بفهماند كه چقدر از جوان ها را به فساد كشيده است.
حرام هاى اجتماعى در اسلام
رسول خدا صلى الله عليه و آله شديداً از غيبت كردن و غيبت شنيدن نهى فرمودند:
« وَ نَهى عَنِ الْغِيْبَةِ وَ الاِْسْتِماعِ اِلَيْها »
از سخن چينى و دو به هم زنى و شنيدن كلماتى كه سخن چينى است، نهى فرمودند:
« وَ نَهى عَنِ النَّمِيمَةِ وَ الاِْسْتِماعِ اِلَيْها وَ قالَ لايَدْخُلُ الْجَنَّةَ قَتّاتٌ يَعْنى نَمّاماً »
سخن چين وارد بهشت نمى شود. آن كسانى كه بين زن و شوهرها، برادران، فرزندان و پدران را به هم مى زنند، پيغمبر فرموده اند: اين ها وارد بهشت نمى شوند، مگر توبه كنند.
همچنين فرمود:
« وَ نَهى عَنْ اِجابَةِ الْفاسِقينَ اِلى طَعامِهِم »
اگر كسانى كه هيچ حيايى از گناه ندارند و در آشكار و پنهان اهل گناه و خارج از مدار انسانيت هستند، شما را به ميهمانى دعوت كردند، فرمود: به ميهمانى آنها نرويد.
« وَ نَهى عَنِ الْيَمينِ الْكاذِبَةِ »
و از قسم دروغ خوردن نهى كردند.
حرمت شراب و شدت نهى از آن
همچنين پيامبر صلى الله عليه و آله نهى كردند از اين كه:
« وَ نَهى عَنِ الْجُلُوسِ عَلى مائِدَةٍ يَشْرَبُ عَلَيْها الْخَمْرُ »
اگر در مجلس عروسى، نامزدى، عقدكنان و مجلس تفريح شما را دعوت كردند و مى دانيد كه در آنجا، ولو يك نفر، روى سفره اش مشروب هست، شركت نكنيد.
« وَ نَهى عَنْ بَيْعِ الْخَمْرِ وَ أَنْ تَشْتَرىَ الْخَمْرُ وَ أَنْ تَسْقَى الْخَمْرُ »
از خريد، فروش و ساقى گرى مواد مست كننده، نهى كردند و فرمودند:
« وَ قالَ لَعَنَ اللّهُ الْخَمْرَ »
خدا خود شراب را لعنت كند.
آن كسى كه انگور و خرما را براى شراب گرفتن مى كارد، براى شراب مى فروشد، آن كسى كه مى خرد، كسى كه درست مى كند، كسى كه جام را بين مردم مى گرداند و كسى كه مى خورد، خدا همگى را لعنت مى كند. آن كسى كه از پول شراب فروشى استفاده مى كند، راننده اى كه آن را حمل مى كند و مركبى كه شراب را مى برد، آنها را نيز خدا لعنت مى كند.
« وَ قالَ مَنْ شَرِبَها لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلاةٌ اَرْبَعينَ يَوْماً »
اگر كسى يك بار آن را بنوشد، خدا چهل شبانه روز نمازش را قبول نمى كند.
« وَ شَهادَةِ الزُّورِ »
اين كه كسى به دادگاه برود و به ناحق شهادت بدهد، نهى كردند. به ناحق
وكالت قبول كند و به ناحق در پرونده اى برود و بگويد: من شاهد هستم، در حالى كه شاهد آن نبوده است، نهى كردند.
حرمت شديد ربا و گناه ارتباط با آن
از خوردن ربا نهى كردند و به دفترداران و حسابداران فرموده است: حساب تجارت خانه ها و بانك هاى ربايى را قبول نكنيد:
« وَ نَهى عَنْ اَكْلِ الرِّبا وَ كتابَةِ الرِّبا وَ قالَ اِنَّ اللّه عز و جل لَعَنَ آكِلَ الرِّبا وَ مُوَكِّلَهُ وَ كاتِبَهُ وَ شاهِدِيهِ »
چون پيغمبر صلى الله عليه و آله به من فرمود: خدا خورنده، موكّل، نويسنده دفتر و شاهد بر ربا را لعنت كرده است.
حرمت اعانت بر ظالم
باز فرمودند:
« وَ مَنْ تَوَلّى خُصُومَةَ ظالِمٍ أَوْ أَعانَ عَلَيْها ثُمَّ نَزَلَ بِهِ مَلَكُ الْمَوْتِ قالَ لَهُ أَبْشِرْ بِلَعْنَةِ اللّهِ وَ نارِ جَهَنَّمَ »
كسى كه مى داند طرف ظالم است و كار او را قبول مى كند، يا او را كمك مى كند كه به ظلمش ادامه دهد. وقتى ملك الموت به او وارد مى شود، اولين حرف ملك الموت به او اين است: بشارت باد به تو به لعنت خدا و آتش جهنم. اين خودش ظالم نيست، اما كمك كار و كارمند ظالم است.
اين قسمت را نيز خيلى دقت كنيد:
« وَ قالَ مَنْ ظَلَمَ أَجيراً أَجْرَهُ أَحْبَطَ اللّهُ عَمَلُه وَ حَرَّمَ عَلَيْهِ ريحَ الْجَنَّةِ »
كسى كه كارگر آورده است، كار را انجام داده، اما در مزد و پاداش اين ها ظلم
مى كند، خدا همه خوبى هايش را از بين مى برد و بوى بهشت را بر او حرام مى كند، بوى بهشتى كه از مسير پانصد سال راه استشمام مى شود.
حرمت خيانت به اموال مردم
پيغمبر صلى الله عليه و آله در مورد خيانت نيز فرمودند:
« وَ مَنْ خانَ جارَهُ شِبْراً مِنَ الاَْرْضِ »
آن كسى كه مى خواهد ساختمانى را بنا كند و درون زمين همسايه مى رود و مى گويد: اين قسمت از زمين نيز براى خودم است، حال آن كه دروغ مى گويد و در ملك همسايه وارد مى شود:
« جَعَلها اللّهُ طُوْقاً فى عُنُقِهِ مِنْ تُخُومِ الاَْرَضينِ السابِعَةِ »
خدا هر وجب از آن زمين را به گردن بند تبديل مى كند و در قيامت به گردنش مى اندازد:
« حَتّى يَلْقَى اللّهَ يَوْمَ الْقِيامَةِ مُطَوَّقاً اِلاّ أَنْ يَتُوبَ وَ يَرْجِعَ »
مگر اين كه برود و صاحب زمين را راضى كند.
حرمت شديد زنا و اصرار بر آن
اينجا ديگر پيغمبر صلى الله عليه و آله فرياد كشيدند:
« أَلا وَ مَنْ زَنا بِأَمْرَأَةِ مُسْلِمَةٍ أَوْ يَهُودِيَةٍ أَوْ نَصْرانِيَّةٍ أَوْ مَجُوسِيَّةٍ حُرَّةٍ أَوْ أَمَةٍ ثُمَّ لَمْ يَتُبْ وَ ماتَ مُصِرّاً عَلَيْهِ »
كسى كه با زنى زنا كند، چه مسلمان، چه غيرمسلمان، گرچه خود زن حاضر باشد ـ حرام كه با رضايت حلال نمى شود ـ و چه زن آزاد باشد، چه كنيز و توبه واقعى نكند و به اين گونه روابط نامشروع تا آخر عمر ادامه دهد:
« فَتَحَ اللّهُ لَهُ فى قَبْرِه ثَلاثَ مِأَئَةَ بابٍ »
بعد از مردنش سيصد درب از برزخ به رويش باز مى كنند كه از اين سيصد درب:
« تَخْرُجُ مِنْهُ حَيّاتٌ وَ عَقارِبٌ وَ ثُعْبانُ النّارِ فَهُوَ يَحْتَرِقُ اِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ »
مارها، عقرب، اژدهايى كه جنس شان از آتش است، به او حمله مى كنند و اين آتش را تا روز قيامت مى چشد.
« فَاِذا بُعِثَ مِنْ قَبْرِه تَأَذَّى النّاسُ مِنْ نَتَنِ ريحِه »
وقتى او را از قبر بيرون بياورند و وارد قيامت كنند، تمام اهل قيامت از بوى بدن اين زناكار متأذّى مى شوند.
« فَيُعْرَفُ بِذلِكَ وَ بِما كانَ يَعْمَلُ فِى دارِ الدُّنْيا حَتّى يُؤْمَرُ بِهِ اِلَى النّارِ »[14]
به پيشانى او نيز نوشته كه چه كاره بوده است.
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته
پی نوشت :
[14] ـ من لايحضره الفقيه: 4/3، حديث 4968؛ «عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عليه السلام قَالَ نَهَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله . . . نَهَى أَنْ تَخْرُجَ الْمَرْأَةُ مِنْ بَيْتِهَا بِغَيْرِ إِذْنِ زَوْجِهَا فَإِنْ خَرَجَتْ لَعَنَهَا كُلُّ مَلَكٍ فِي السَّمَاءِ وَ كُلُّ شَيْءٍ تَمُرُّ عَلَيْهِ مِنَ الْجِنِّ وَ الاْءِنْسِ حَتَّى تَرْجِعَ إِلَى بَيْتِهَا وَ نَهَى أَنْ تَتَزَيَّنَ لِغَيْرِ زَوْجِهَا فَإِنْ فَعَلَتْ كَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ عز و جل أَنْ يُحْرِقَهَا بِالنَّارِ . . . نَهَى عَنِ الْغِيبَةِ وَ الاِسْتِمَاعِ إِلَيْهَا وَ نَهَى عَنِ النَّمِيمَةِ وَ الاِسْتِمَاعِ إِلَيْهَا وَ قَالَ لاَ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ قَتَّاتٌ يَعْنِي نَمَّاماً . . . وَ نَهَى عَنْ إِجَابَةِ الْفَاسِقِينَ إِلَى طَعَامِهِمْ وَ نَهَى عَنِ الْيَمِينِ الْكَاذِبَة..ِ وَ نَهَى عَنِ الْجُلُوسِ عَلَى مَائِدَةٍ يُشْرَبُ عَلَيْهَا الْخَمْرُ . . . وَ نَهَى عَنْ بَيْعِ الْخَمْرِ وَ أَنْ تُشْتَرَى الْخَمْرُ وَ أَنْ تُسْقَى الْخَمْرُ وَ قَالَ عليه السلام لَعَنَ اللَّهُ الْخَمْرَ وَ عَاصِرَهَا وَ غَارِسَهَا وَ شَارِبَهَا وَ سَاقِيَهَا وَ بَائِعَهَا وَ مُشْتَرِيَهَا..وَ قَالَ عليه السلاممَنْ شَرِبَهَا لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلاَةٌ أَرْبَعِينَ يَوْماً وَ إِنْ مَاتَ وَ فِي بَطْنِهِ شَيْءٌ مِنْ ذَلِكَ كَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ أَنْ يَسْقِيَهُ مِنْ طِينَةِ خَبَالٍ وَ هُوَ صَدِيدُ أَهْلِ النَّارِ وَ نَهَى عَنْ أَكْلِ الرِّبَا وَ شَهَادَةِ الزُّورِ وَ كِتَابَةِ الرِّبَا وَ قَالَ عليه السلام إِنَّ اللَّهَ عز و جل لَعَنَ آكِلَ الرِّبَا وَ مُوكِلَهُ وَ كَاتِبَهُ وَ شَاهِدِيه . . . ثُمَّ نَزَلَ بِهِ مَلَكُ الْمَوْتِ قَالَ لَهُ أَبْشِرْ بِلَعْنَةِ اللَّهِ وَ نَارِ جَهَنَّمَ . . . وَ قَالَ عليه السلاممَنْ ظَلَمَ أَجِيراً أَجْرَهُ أَحْبَطَ اللَّهُ عَمَلَهُ وَ حَرَّمَ عَلَيْهِ رِيحَ الْجَنَّةِ و..وَ مَنْ خَانَ جَارَهُ شِبْراً مِنَ الْأَرْضِ جَعَلَهُ اللَّهُ طَوْقاً فِي عُنُقِهِ مِنْ تُخُومِ الْأَرْضِ السَّابِعَةِ حَتَّى يَلْقَى اللَّهَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مُطَوَّقاً إِلاَّ أَنْ يَتُوبَ وَ يَرْجِعَ .. أَلاَ وَ مَنْ زَنَى بِامْرَأَةٍ مُسْلِمَةٍ أَوْ يَهُودِيَّةٍ أَوْ نَصْرَانِيَّةٍ أَوْ مَجُوسِيَّةٍ حُرَّةٍ أَوْ أَمَةٍ ثُمَّ لَمْ يَتُبْ مِنْهُ وَ مَاتَ مُصِرّاً عَلَيْهِ فَتَحَ اللَّهُ لَهُ فِي قَبْرِهِ ثَلاَثَمِائَةِ بَابٍ تَخْرُجُ مِنْهَا حَيَّاتٌ وَ عَقَارِبُ وَ ثُعْبَانُ النَّارِ فَهُوَ يَحْتَرِقُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ فَإِذَا بُعِثَ مِنْ قَبْرِهِ تَأَذَّى النَّاسُ مِنْ نَتْنِ رِيحِهِ فَيُعْرَفُ بِذَلِكَ وَ بِمَا كَانَ يَعْمَلُ فِي دَارِ الدُّنْيَا حَتَّى يُؤمَرَ بِهِ إِلَى النَّارِ أَلاَ وَ إِنَّ اللَّهَ عز و جل حَرَّمَ الْحَرَامَ وَ حَدَّ الْحُدُودَ فَمَا أَحَدٌ أَغْيَرَ مِنَ اللَّهِ عز و جل وَ مِنْ غَيْرَتِه . . . .»
منبع : پایگاه عرفان
