دوم:
«و جعلتُهُ همَّتَهُ فى آخرته»
با اين اعمال خوبى كه انجام داده، متوجه آخرتش مى كنم، يعنى او را از سنگينى محبت دنيا و مادّى گرى نجات مى دهم كه در دنيا براى ساختن آخرت زندگى پاكيزه اى داشته باشد.
«وضَمَّنْتُه له السموات و الارض»
تمام آسمان و زمين را ضامن روزى او قرار مى دهم، مى گويم كه از همه جا براى بنده ام ببارد. در روايت و تجربه هم ثابت شده است.
در شهرى منبر مى رفتم به يك نفر گفتم: خرج به اين سنگينى را از كجا تأمين مى كنى، خرج درمانگاه، بيمارستان، كتابخانه، طلبه ها و مراجعات مردمى را از كجا تأمين مى كنى، زمانى كه من اين سؤال را كردم، ده سال قبل بود، شايد ايشان در ماه ده ميليون تومان پرداختى داشتند. اما خودش در يك خانه تيرچوبى با يك زندگى و لباس معمولى زندگى مى كرد، الان هم همانطور زندگى مى كند. جوابى كه داد محصول آيات و روايات بود.
«مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً* وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ» ،
«وضمّنته له السموات و الارض» گفت: فلانى من دنبال پول نمى روم، پول دنبال من مى دود. گفتم: چگونه پول دنبال شما مى دود، گفت: اگر مدتى كنار من باشى متوجه مى شوى. مثلا شب كه به خانه مى روم، همسرم مى گويد: چهار پنج كيسه، نصف گونى، اسكناس آورده اند و گفتند: به حاج آقا بدهيد، رسيد هم نمى خواهد.
معرفى هم نمى كند.
آسمان ها و زمين را ضامن رساندن روزى به او قرار مى دهم:
«وكنتُ له من وراء تجارة كلّ تاجر»
همه تاجرها كنار بروند، خود من براى او تجارت مى كنم. چگونه خدا براى انسان تجارت مى كند، اين قدر زمينه هاى توفيق را براى انسان فراهم مى كند، كه انسان با فراهم شدن آن زمينه هاى توفيق، اين قدر كار خير از او سر مى زند كه در روز قيامت به او مى گويند: هر تعدادى را كه مى خواهى شفاعت كن؛ زيرا نزد ما آبرو و مايه دارى.
اين عمل نتيجه اتصال به الله و رحمان و رحيم مى باشد، به ما سفارش كردند كه در هيچ كارى بدون بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ وارد نشويد، يعنى بدون اتصال دادن خود به اولوهيت و رحمانيت و رحيميت وارد هيچ كارى نشويم. او مهربان عجيبى است.
منبع : پایگاه عرفان
