خدايا هرچند در آمدن به سويت توشه ام اندك است ولى گمانم بر توكّل به تو همواره نيكو است،و هرچند گناهم مرا از عذاب تو به هراس افكنده،ولى چشم اميدم ايمنى از انتقامت را به من خبر مى دهد، و هرچند نافرمانى ام مرا را در معرض عذابت قرار داده ولي حسن اعتمادم مرا به پاداشت آگاهى مى دهد،و هرچند بى خبرى مرا از آمادگى براى ديدارت به خواب غفلت انداخته ولى آشنايى به كرم و عطاهايت مرا بيدار نموده است،و اگر زياده روى در گناه و سركشى،ميانه من و تو را تيره ساخته ولى مژده آمرزش و خشنودى ات با من انس گرفته است.
منبع : پایگاه عرفان
