در اينجا به معرّفى چهره هاى پاكى كه لازم است انسان در تمام طول عمر با آنان همراه باشد ، مى پردازيم ؛ زيرا همراهى با آنان پر منفعت ترين تأثير را در همه حيات آدمى دارد . پس از آن به معرّفى پاره اى از برنامه هايى كه بايد انسان در طلب آنها باشد تا آن برنامه ها را به دست آورد ، خواهيم پرداخت .
آيه اول : چهره هاى پاك در قرآن
لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَومِ الآخِرِ وَالْمَلاَئِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوى الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ الْسَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِى الرِّقابِ وَأَقَامَ
الصَّلاَةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا وَالصَّابِرِينَ فِى الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ أُولئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوْا وَأُولئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ .نيكى اين نيست كه روى خود را به سوى مشرق و مغرب كنيد ، بلكه نيكى
[ واقعى و كامل كه شايسته است در همه امور شما ملاك و ميزان قرار گيرد ، منش و رفتار و حركات ] كسانى است كه به خدا و روز قيامت و فرشتگان و كتاب آسمانى و پيامبران ايمان آورده اند ، و مال و ثروتشان را با آن كه دوست دارند به خويشان و يتيمان و درماندگان و در راه ماندگان و سائلان و [ در راه آزادى ] بردگان مى دهند ، و نماز را [ با همه شرايطش ]برپاى مى دارند ، و زكات مى پردازند ، و چون پيمان بندند وفاداران به پيمان خويشند ، و در تنگدستى و تهيدستى و رنج و بيمارى و هنگام جنگ شكيبايند ؛
اينانند كه [ در دين دارى و پيروى از حق ]راست گفتند ، و اينانند كه پرهيزكارند . در اين آيه دقت كنيد ، خداى بزرگ براى معرّفى و شناساندن نيكان روزگار پانزده خصيصه و ويژه گى بيان مى دارد ، چنانچه اين موارد عالى در وجود كسى پيدا و به اين واقعيّت ها آراسته شد ، انسان بايد در طلب دوستى با او جديّت كند و خود را با چنين منبع لطفى پيوند زده و از درخت پر ثمر وجود او همان سود را ببرد كه خود او برده است ، آرى ، اميدوار ، به چه چيزى اميد دارد ، اگر اميد به مواد مادى عالم است و طلب تنها در آن مسير است كه اين اميد را همه حيوانات و كليّه جانوران دارند . انسان بايد غير از اميدهاى مادّى به بهترين اميدهاى معنوى هم وصل گردد و از پس آن بهترين خواسته را پيدا كرده و سپس به آن خواسته ها جامه عمل بپوشاند . اين ميسّر نيست مگر با چنگ زدن به دامن اوليا و اتّصال به ذيل عنايت پاكان و نيكان .
منبع : بر گرفته از كتاب عرفان اسلامي استاد حسين انصاريان
