در قرآن و در سوره آل عمران به او گفت: آنهايى كه به تو بد كردند، وقتى كه وارد استغفار مى شوى، نصف شب در گريه ها و قنوت هاى نماز شب خود، آنهايى كه به تو بد كردند، تو توبه كن، من آنها را ببخشم. ببينيد خدا ديگر كيست؟ مى گويد: تو توبه كن! من آنها را ببخشم.
« فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ »
با همين اخلاق ها است كه در روز قيامت با آنهايى كه از مدار دين خارج نشدند، ولى عيب دارند و الان در پرونده شان خراب كارى و معصيت هست، براى ايشان طلب مغفرت و بخشش مى كند.
خطاب مى رسد: حبيب من! تو از يك طرف در محشر خطاب «امتى امتى» كن، و من از طرف ديگر جوابت را مى دهم؛ «رحمتى رحمتى»
خدا به پيغمبر صلى الله عليه و آله مى گويد: بيا در محشر، بگو: مولاى من! آنهايى كه گناه كرده اند و پرونده شان خراب است، اما از مدار خارج نشدند، تو صدا بزن: «امتى» من هم جوابت را مى دهم: «رحمتى».
پيغمبر صلى الله عليه و آله بسيار شاد شد:
« وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى »
آن قدر من شفاعت تو را قبول مى كنم كه خودت اعلام كنى: راضى شدم.
منبع : پایگاه عرفان
