انسانى كه همه وجود خود را تسليم حضرت حق ميكند و در راه معرفت خدا به اندازه استعدادش گام بر ميدارد و در فضاى توحيد با درك دلايل و بينات الهيه حجت حق بر او تمام ميشود، و در حدى به ايمان و اخلاق حسنه و عمل صالح آراسته ميگردد و از اين طريق به رفعت معنوى و جايگاهى والا ميرسد.
او بايد با همه وجود و با كمك خواستن از حضرت حق آنچه را به دست آورده حفظ كند، و فريب ترفندهاى شيطان را نخوريد، و از افتادن در جاده گناه و پذيرش دعوت شيطان به شدت اجتناب نمايد، و گرنه دچار لغزش يعنى پيروى از خطوات شيطان ميگردد، و سر از احكام و مقررات عزت آفرين و حكيمانه حضرت حق بر ميتابد و از جايگاه والاى معنوى خود كه با زحمت به دست آورده به حضيض هلاكت و چاه ضلالت سقوط ميكند و خود را مستحق جريمه و عقاب و عذاب الهى مينمايد.
انسان اگر نسبت به قرآن مجيد گوش شنوا داشته باشد، صداى انسان شناسى و جهان شناسى و خداشناسى و قانون شناسى و عاقبتشناسى را از اين مأذنه الهى ميشنود، چون اين صدا و نداى به حق را تحقق عملى دهد بهترين موجود و با ارزشترين وجود ميگردد، و به جايگاهى رفيع ميرسد.
ولى اگر به صدا و نداى شيطان پاسخ دهد به تدريج ارزشهاى به دست آوره را از دست ميدهد، و روحش با حملات سبعانه زشتيها و معاصى پاره پاره ميشود، و از او جز مشتى استخوان و گوشت و غير از شكم و شهوت باقى نميماند، و نهايتاً شريك حيوانات در هارى و درندگى و سبعيت ميشود و اسفل سافلين سقوط ميكند و قدر و وزنى برايش نميماند، و از چشم رحمت خدا ميافتد، و درهاى فيوضات ربانيه و الطاف الهيه به رويش بسته ميشود و مستحق عذاب دنيا و آخرت ميگردد.
صداى حق از مأذنه قرآن مجيد آن چنان بايد گوش جان و ذات قلب و حقيقت روح را تحت تأثير قرار دهد كه همه هويت ظاهر و باطن در تسخير آن صدا در آيد و همه موجوديت انسانى انسان را با همه موجوادت كه تسبيح گوى حق و سر به سجده در پيشگاه دوست دارند هماهنگ نمايد، و آدمى را با كاروان هستى به سوى حضرت حق برده به لقاء و قرب آن وجود مقدس برساند.
اين صدا را بايد بگونه اى شنيد كه ديگر صداها كه ضد اين صداست در برابر آن آنچنان ضعيف و آهسته شود كه قابل شنيدن نباشد، صداهائى كه باطل و پر از جاذبه شهوانى است و براى نشنيدن صداى حق اختراع شده، و به خاطر اين است كه صداى حق با اين صداها به گوش نرسد.
صداى باطل يا بايد با توجه به حقايق براى انسان پوچ و هيچ باشد يا آدمى در هر شرايطى آن را نشنود يا نشنيده بگيرد ..
با ارزشترين صداها و پرمنفعتترين آنها كه دم حيات بخش، و نفخه زندهكننده جان، و رشددهنده نهال انسانيت است صداى حق است كه از گلدسته وحى و ناى پر معنا و ملكوتى انبياء و امامان بلند است، كه هر باطلى را از خيمه حيات فرارى ميدهد و كشتزار زندگى را از حشرات موذى و زيانبار كه همان طواغيت و شياطين هستند پاك ميكند و زمينه رشد و كمال و به ثمر نشستن درخت وجود انسانى را فراهم مينمايد.
منبع : پایگاه عرفان
