خواهش سرخ از مهدی طباطبایی ‏نژاد

ای فصل بلند بی نهایت

توفان غرور و کوه غیرت

دریای به خاک و خون نشسته

در گستره کویر غربت

افسانه ترین حکایت عشق

آغوش صمیمی صداقت

اسطوره آسمانی خاک

تندیس شکوه و استقامت

در خاطره غروب، جاری است

پرواز تو در طلوع هجرت

یادآور لحظه های تلخی است

ای خواهش سرخ بی اجابت

جا داشت فرات خشک می شد

با یاد لب تو از خجالت