راسخون در علم داراى مقامات عاليه عقلى و روحى هستند و از معرفت و آگاهى ثابت برخوردارند، و داراى درجات كاملى از ايمان و يقين به حقايق مى باشند.
از رسول خدا درباره ى راسخون در علم سئوال شد حضرت آنان را به اوصاف زير معرفى كردند:
«من برّت يمينه و صدق لسانه و استقام قلبه و من عطف بطنه و فرجه فذلك من الراسخين فى العلم:»
وفا كنندگان به سوگند، صادقان در گفتار، آراستگان به استقامت قلب، دارندگان عفت شكم و شهوت از راسخان در علم مى باشند.
آنان به خاطر اين كه از معرفت و ايمان كاملى برخوردار هستند همه آيات محكم و متشابه را از خدا دانسته و به آنها ايمان دارند، و ايمان خود را نسبت به همه آيات كتاب اظهار مى كنند و به دنبال تحميل رأى و فكر خود به آيات قرآن به ويژه به آيات متشابه نيستند و ايمان آنان نشانه ى روحيه تسليم آنان در برابر حضرت حق است.
و چون هر دو بخش آيات محكم و متشابه را جلوه ربوبيت خدا مى دانند كلّ من عند ربنا هر دو دسته را مؤثر در تربيت و رشد دانسته چون به حقيقت آيه متشابه توجه كنند و با برگرداندن آن به محكم مقصود را دريابند چنانچه كارآئى اعتقادى داشته باشد بر آن اعتقاد مى ورزند و اگر كارآئى عملى داشته باشد به آن عمل مى كنند.
اگر واو در آيه شريفه واو مستأنفه باشد بايد گفت علم تاويل فقط ويژه ى خداست و در متشابهات حقايقى وجود دارد كه قابل كشف نيست و نزول اينگونه آيات كاربرد امتحانى از جانب حق نسبت به مردم دارد، اين مردم هستند كه برخى از آنان به خاطر انحراف قلبشان از هدايت الهيه براى تقويت كفر و گسترش مكتب ضد حق از آيات متشابه پيروى مى كنند و در اين زمينه به شدت فتنه گرى دارند و نهايتاً در برابر امتحان به شكست سختى دچار مى شوند، ولى راسخون در علم فقط به آيات محكم و متشابه ايمان ورزيده از محكمات در عقايد و اعمال و اخلاق پيروى مى كنند و نسبت به متشابهات سكوت كرده به آنها عنوان آيات حق ايمان و يقين اظهار مى دارند و از عهده امتحان برآمده خود را برگزيده خدا مى كنند و از پاداش عظيم حق بخاطر ايمانشان به متشابهات و سكوتشان نسبت به اين آيات بهره مند مى شوند.
منبع : پایگاه عرفان
