شاید هیچ یک از ما توجه نداشته باشیم، ولی وجود هر یك از ما مجموعه اى است از آنچه یاد گرفته، شنیده و دیده‌ایم؛ در حقیقت، مجموعه‌ای است از کسانی که در ما سبب رشدی و تربیتی (یا بیماری و انحرافی) شده‌اند. برای همین، اين واقعاً من نيستم كه برای شما می‌نویسم یا حرف می‌زنم، بلكه آن معلم‌هایی هستند که در وجود من زندگی می‌کنند؛ پدر و مادرم هستند که در وجود من‌اند. لذا از این سخنان، آن معلم و پدر و مادرم در برزخ بهره مى برند.
خلاصه کلام، فكر چیز خوبی است. آن‌ها كه مى خواهند به كلاس بروند و برای بچه‌های مردم درس بدهند باید فكر كنند كه وقت دانش آموزان را با چه امور مثبتى مى توان پر كرد و چه می‌توان انجام داد که وقتشان بيهوده هدر نرود. ما در قبال این ساعت‌ها و دقیقه‌ها به مردم مدیون می‌شویم. سعی کنیم عمرمان صرف ایجاد رشدی در مردم شود ، در غیر این صورت، بعید است از عهده پاسخ عمری که از دیگران تباه کرده‌ایم برآییم.²
منبع : پایگاه عرفان
