مفهوم کفات در قرآن

برای مسلمانان، که در این نقطه از کره زمین زندگی می‌کنند، مسئله جاذبه و دافعه زمین سال‌ها پیش از آنکه نیوتنآن را توضیح دهد، از طریق آیات و روایات روشن بوده است. قرآن مجید می‌فرماید:

«ألم نجعل الارض كفاتا * أحياء وأمواتا * وجعلنا فيها رواسي شامخات وأسقيناكم ماء فراتا».[1]

آيا زمين را فراهم آورنده انسان ها قرار نداديم؟ هم در حال حياتشان و هم زمان مرگشان. و كوه هاى استوار و بلند در آن قرار داديم و شما را آبى گوارا نوشانديم.

با مراجعه به کتاب‌های لغت - مانند المنجد، مصباح المنیر، قاموس و ...- معلوم می‌شود که «کفات» پرنده سریع‌السیری را گویند که هم توان بسط بال خود را دارد و هم توان قبض آن را و در هیچ کتاب لغتی کفات را غیر این معنی نکرده‌اند.

قرآن مجید 1500 سال پیش از این زمین را پرنده سریع‌السیری دانسته دارای دوبال که یک بالش جاذبه و بال دیگرش دافعه است. جالب این است که روزی قرآن مجید این نظر را داده که در دانشگاه جندی‌شاپوردر زمان حکومت ساسانیان، در دانشگاه اسکندریه، و در دانشکده‌های یونانو هند، اساتید برجسته نجوم به دانشجویانشان می‌گفتند که زمین بی‌تردید ساکن است و خورشید به دور آن می‌چرخد. اما قرآن مجید در این باره به دانش دانشمندان زمان خودش تکیه نکرده، زیرا دانش آنان را در این باره مبتنی بر حقیقت نمی‌دانسته است.