علامه مجلسى رحمه الله آن محدث بزرگ در ضمن شرح حديث وجوهى براى تأخير در اجابت دعا از آن استفاده كرده كه تا هشت وجه آن را ذكر كرده است.
اول: حقارت و پستى دنيا و اين كه تأخير اجابت به عالم آخرت بهتر است.
دوم: از شرايط اجابت دعا اين است كه در هر حال عبد نبايد دست از دعا بردارد، چه در آسودگى چه در سختى.
سوم: شكيبايى در تأخير كند.
چهارم: كسب خود را حلال نمايد، يا دعايى به اجابت رسد كه حرامى در بر نداشته باشد.
پنجم: قطع رحم نكند.
ششم: اظهار دشمنى با مردم ننمايد «خوش اخلاق باشد».
هفتم: اگر زود به اجابت رسد موجب حرص بر دنيا گردد و نعمت هاى خدا در نظرش كوچك و خوار نمايد.
هشتم: بواسطه فراوان شدن مال و ثروت و قدرت، در خطر ادا نكردن حقوق آن ها افتد، سپس در آخر شرحش مى گويد: در اين حديث فوائد بسيار و حقايق فراوانى است، براى آن كه به چشم يقين و حقيقت در آن بنگرد.
عَنْ أبى عَبْدِاللّهِ عليه السلام قالَ: إنَّ المُؤْمِنَ لَيَدْعُوَ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ فى حاجَتِهِ فَيَقُولُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ أخِّرُوا إجابَتَهُ شَوْقاً إلى صَوْتِهِ وَدُعائِهِ فَإذا كانَ يَوْمُ الْقِيامَةِ قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ: عَبْدى دَعَوْتَنى فَأَخَّرْتُ إجابَتَكَ وَثَوابُكَ كَذا وَكَذا وَدَعَوْتَنى فى كَذا وَكَذا فَأَخَّرْتُ إجابَتَكَ وَثَوابُكَ كَذا وكَذا قالَ: فَيَتَمَنَّى الْمُؤْمِنُ أنَّهُ لَمْ يَسْتَجِبْ دَعْوَةٌ فِى الدُّنْيا مِمَّا يَرى مِنْ حُسْنِ الثَّوابِ .
حضرت صادق عليه السلام مى فرمايد: همانا مؤمن خداوند را در حاجتش بخواند و خداى عزوجل فرمايد: اجابت او را به تأخير اندازيد كه به صدا و دعاى او شوق دارم، چون روز قيامت شود خداى عزوجل فرمايد: اى بنده من! مرا خواندى و من اجابت دعايت را به تأخير انداختم، اكنون به جاى آن تأخير، ثواب تو چنين و چنان است و باز درباره فلان چيز و فلان چيز مرا خواندى ولى من اجابت دعايت را عقب انداختم، اكنون پاداش تو چنين و چنان است، سپس حضرت صادق عليه السلام فرمود: مؤمن آرزو مى كند اى كاش هيچ دعايى از او در دنيا مستجاب نمى شد، به خاطر آن ثوابى كه در آخرت مى بيند.
منبع : پایگاه عرفان
