سوره حمد، مركز بركات الهى‏

مكلف چون آراسته به قيام شد، بايد بداند كه قيام او اشاره به عالم عقل است، و قرائت او اشاره به عالم نفس كليه الهيه كه تنزل اول عقل است. و چون مرتبه نفس كليه الهيه كه تعبير از آن به عالم ارواح مى‏شود مرتبه دوم عقل است، از اين جهت سوره حمدى كه اشاره به آن ...

( 9 بهمن 1392 ساعت 8:55 بعد از ظهر )

قرآن، سفره احسان خدا

عبداللّه مسعود از نبى اكرم صلى الله عليه و آله نقل مى‏كند كه: قرآن مجيد سفره احسان خداست كه جميع بندگان را به آن دعوت نموده، پس از خوان نعمت او بهره‏مند شويد و هر چند توانيد فايده آن را فرا گيريد، چه آن ريسمانى است محكم كه هر كه دست در آن زند، هرگز از ...

( 8 بهمن 1392 ساعت 7:40 بعد از ظهر )

انديشه در هنگام قرائت‏

به وقت قرآن چون به بشارت‏ها و انذارهاى قرآن رسيدى بايست و خود را با آن آيات تطبيق كن و به وضع خويش آشنا شو و در امثال و مواعظ كتاب خدا انديشه كن، تا بتوانى به علاج دردهاى خويش برسى و از اين‏كه در حروف قرآن بمانى ولى حدود آن را ضايع گردانى سخت بپرهيز ...

( 7 بهمن 1392 ساعت 8:49 بعد از ظهر )

ترتيل در قرائت‏

اى قارى قرآن! دقت كن كه كتاب خدا و منشور ولايت آن جناب را چگونه مى‏خوانى؟ آيا اوامر و نواهى اين كتاب را كه به مصلحت تو وضع شده عمل مى‏كنى و حدود آن را رعايت مى‏نمايى؟ كه اين كتاب با عزت است، در آن باطلى از هيچ جهت راه ندارد، از جانب حكيم حميد براى ...

( 6 بهمن 1392 ساعت 9:41 بعد از ظهر )

فراغ خاطر در قرائت قرآن‏

فائده فراغ خاطر را در وقت قرائت قرآن حضرت صادق عليه السلام چنين بيان مى‏فرمايند: هرگاه دل قارى از اسباب تشويش خاطر فارغ باشد و نفس از ما سوى اللّه حالت آسودگى همراهش باشد، خاطر او با تمام وجود متوجه تلاوت و حقايق الهى گشته و از عروض آنچه مانع ادراك ...

( 5 بهمن 1392 ساعت 9:27 بعد از ظهر )

نكته‏اى ديگر در استعاذه‏

صاحب تفسير «فاتحة الكتاب» كه از بزرگان زمان فيض بوده از تفسير «جواهر التفسير» نقل مى‏كند كه: استعاذه، مصباح ظهور مرادات است و مفتاح حصول بركات و سعادات است، زاد روندگان راه است، بدرقه قافله يقظه و انتباه است، تباشير صبح هدايت از افق تلقين الهى ...

( 3 بهمن 1392 ساعت 8:10 بعد از ظهر )

حيلت‏ها و مكرهاى شيطان

بدان كه كيدهاى شيطان با آدمى در باب طاعت از هفت وجه است: اول او را از طاعت نهى كند به هر طريق كه تواند كرد، اگر خداى نگاه دارد و الهام دهد و شيطان را رد كند، بدان كه گويد من محتاجم به طاعت كه لابد زاد آخرت از اين دنياى فانى برمى‏بايد داشت، چون بدانست ...

( 2 بهمن 1392 ساعت 8:58 بعد از ظهر )

خواطر انسان

اما اصل خواطر: بدان كه حق‏تعالى و تقدس، فرشته‏اى بر دل آدمى موكل كرده است كه پيوسته او را به خير دعوت مى‏كند او را ملهم مى‏گويند و دعوت او را الهام و در مقابل آن شيطانى است كه او را به شر دعوت مى‏كند و او را وسواس گويند و دعوت او را وسوسه، ملهم الا به ...

( 1 بهمن 1392 ساعت 11:53 بعد از ظهر )

طريقه دشمنى با شيطان

اينجا نيز هم چنين باشد و محاربت و قهر او به قول علما در سه چيز است: يكى: آن مكايد و حيلت‏هاى او بدانى و تعرف كنى، تا بر تو دليرى نتواند كرد، هم‏چون دزد كه چون بدانست كه خداوند سراى آگاه شد بگريزد. دوم آن‏كه‏ به دعوت او استخفاف كنى و دل بدان متعلق ...

( 28 دى 1392 ساعت 11:00 بعد از ظهر )

شيطان، خطرناك‏ترين مانع راه كمال‏

مسئله خطر شيطان و اعوان و انصار جنى و انسى و درونى و برونى او را قرآن مجيد به طور مكرر تذكر داده و انبياى الهى و امامان معصوم عليهم السلام و اولياى خدا، در تمام فرصت‏ها، انسان را از شرور او و يارانش برحذر داشته‏اند! (دليل دشمنى با شيطان) غزالى ...

( 26 دى 1392 ساعت 8:30 بعد از ظهر )

استعاذه، در كلام كاشفى‏

كاشفى در تفسيرش گويد: مستعيذ يا عامى است و يا عارف، استعاذه عوام آن است كه از وسوسه شيطان‏ پناه به حضرت بارى برند و استعاذه عارفان آن‏كه از حال شيطان به حق پناه جويند، يعنى صفت عجب كه موجب طعن و لعن ابليس شده و او را از اوج قرب و عزت به حضيض بعد و ذلت ...

( 25 دى 1392 ساعت 8:34 بعد از ظهر )

شيطان، در كلام صدر المتألهين‏

صدر المتألهين، آن فيلسوف گرانقدر، مى‏گويد: شيطان با اين‏كه به محضر حضرت آدم ابوالبشر سوگند ياد كرد كه نسبت به او ناصح و خيرانديش است، چنان‏كه خداوند عزوجل در قرآن حكايت مى‏كند: [وَ قاسَمَهُما إِنِّي لَكُما لَمِنَ النَّاصِحِينَ‏] . و براى هر دو ...

( 23 دى 1392 ساعت 10:49 بعد از ظهر )

حقيقت استعاذه‏

اول: امتثال فرمان حق است، آن مقدار مبالغه كه در مطاوى كلمات نورانى قرآن به جهت تسبيح واقع شده، در باب استعاذه به همان ترتيب دستور صادر گشته، مثلًا كلمات تسبيح را به چهار نوع ذكر مى‏كند: مصدر: چون «سُبْحانَ رَبِّكَ». ماضى: چون «سَبَّحَ ...

( 22 دى 1392 ساعت 8:43 بعد از ظهر )

استعاذه در كلام بزرگان‏

عارفان گفته‏اند: اين حقيقت يعنى استعاذه- البته حقيقت عملى آن- وسيله مقربان و نزديكان و ملجأ و ملاذ هاربان و فرار كنندگان و سرور و انبساط محبان و دوستان و امتثال اوامر رب العالمين و خداى جهانيان است و اين همه جز عملًا ميسر نيست و نظر بزرگان از فقها و ...

( 21 دى 1392 ساعت 9:30 بعد از ظهر )

فوائد استعاذه‏

اين مسئله را مى‏دانيد كه شيطان از ابتداى به وجود آمدن انسان، همراه با اعوان و انصارش، براى گمراهى و جدايى انسان از حقايق، بر سر راه انسان نشست و در زمينه دشمنى با انسان از هيچ برنامه‏اى فروگذار نكرده و قصد محبت به انسان و آشتى با او را تا روز قيامت ...

( 19 دى 1392 ساعت 7:39 بعد از ظهر )

راه‏هاى نفوذ شيطان‏

ارباب مجاهده كه عنان اختيار از دست اين مكار برده‏اند، فرموده‏اند كه او از ده باب درمى‏آيد. اول: از باب حرص و آن را به قناعت مى‏توان بست و كريمه: [وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُها] . و هيچ جنبده‏اى در زمين نيست مگر ...

( 18 دى 1392 ساعت 8:26 بعد از ظهر )

بستن درهاى ورود شيطان‏

شيطان و عوامل ضد الهى و انسانى براى دست يافتن به انسان و از دست گرفتن سرمايه‏هاى معنوى او و نابود ساختن قوا و استعدادهاى الهى‏اش و زير صفر بردن اعتبار و ارزش خدايى‏اش، راه‏هاى گوناگون دارند كه خود انسان علت باز بودن آن راه‏هاست كه با توفيق حضرت ...

( 17 دى 1392 ساعت 8:04 بعد از ظهر )

اطوار دل‏

و دل را اطوار مختلف است كه: [وَ قَدْ خَلَقَكُمْ أَطْواراً] . در حالى كه شما را مرحله به مرحله [خاك، نطفه، علقه، مضغه، گوشت، استخوان و.] آفريده است. طور اول: دل را صدر گويند و آن معدن گوهر اسلام است. [أَ فَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ ...

( 16 دى 1392 ساعت 9:11 بعد از ظهر )

حواس دل‏

بدان كه، دل را صورتى هست و آن است كه مضغه خوانند و او گوشت پاره‏اى است صنوبرى در جانب پهلوى چپ زير سينه كه جمله حيوانات را هست و او را جانى است روحانى كه عقل نتيجه آن و آن مخصوص انسان است. و دل را صلاحى و فسادى هست، صلاح او در صفاى اوست و فساد او در ...

( 15 دى 1392 ساعت 8:32 بعد از ظهر )

تصفيه دل‏

دل، وقتى در تصرف دشمن خدا باشد، چه دشمن درونى، چه دشمن بيرونى، رسيدن به حقيقت محال و دست يافتن به ملكات الهيه غير ممكن و آدمى از بهره‏گيرى از فيوضات ربانى محروم و از چشيدن شيرينى حقايق، به خصوص واقعيت‏هاى عبادت على الخصوص نماز و سوره حمد ممنوع ...

( 14 دى 1392 ساعت 8:27 بعد از ظهر )