تنها كتابى كه عبداللَّه سريع را در زمره شهيدان كربلا قلمداد كرده است «اسرار الشهادة» مى‏باشد.

كتاب‏هاى «تسميه» و «حدائق» در شرح حال پدر حجير (جندب)، از او به عنوان شهيد ياد كرده‏اند، ولى در كتب رجالى نامى از وى برده نشده است. گروهى از متأخّرين كه او را به عنوان شهيد آورده‏اند استناد آنها تنها به دو كتاب مذكور مى‏باشد.

صاحب كتاب جمهرة انساب العرب نوشته است كه از عبداللَّه بن جعفر بن ابى‏طالب پسرى به نام «حسين» همراه امام حسين عليه السلام به شهادت رسيد، ولى در ديگر منابع‏ تاريخى و رجالى نام و نشانى از او به چشم نمى‏خورد.

زهير بن حسان اسدى، در منابع كهن رجال و تاريخ، نام و نشانى ندارد. تنها برخى نويسندگان متأخر نوشته‏اند كه او از ياران امام حسين عليه السلام بود، و روز عاشورا در پى نبردى دليرانه و كشتن شمارى از دشمنان به فيض شهادت نايل آمد.