ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 220
دعاى 39 طلب عفو و رحمت
خدايا! بر محمد و آلش درود فرست، و بناى شهوتم را از هر حرامى در هم شكن، و ميل شديدم را از هر معصيتى دور دار، و مرا از آزردن هر مرد مؤمن و زن مؤمنه، و هر مرد مسلمان و زن مسلمه باز دار.
خدايا! هر بندهاى نسبت به من مرتكب كارى شده كه آن كار را بر او حرام كردى، يا پرده حرمت مرا كه دريدنش را بر او ممنوع كردى دريده، پس زير بار ستمى كه بر من داشته مرده، يا در حالى كه هنوز زنده است، حقّى از من برعهده او ثابت است؛ پس او را نسبت به ستمى كه بر من روا داشته بيامرز، و در رابطه با حقى كه از من پايمال كرده عفو فرما، و درباره آنچه با من كرده مؤاخذه مكن، و به خاطر گناهانى كه با ستم بر من مرتكب شده رسوايش نساز، و اين عفو و گذشتم را از آنان و چشم پوشى و كار نيكى كه بدون چشم داشت نسبت به آنان انجام دادم، از پرفايدهترين صدقات صدقه دهندگان و بالاترين عطاهاى مقرّبين پيشگاهت قرار ده، و در برابر عفو من از آنان عفوت، و در مقابل دعايم براى آنان رحمتت را عوض قرار ده، تا هر يك از ما به سبب فزون بخشيت سعادتمند شويم، و هر كداممان محض احسانت رستگار گرديم.
خدايا! هر يك از بندگانت كه از جانب من صدمهاى به او متوجّه شده، يا از
