ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 178
آنان به صبر نيكو يارى ده، و آنچه از متاع دنياىِ نابود شدنى كه از من گرفتى، آن را در خزانههاى پايدارت برايم ذخيره كن، و آنچه از توشه ناچيز دنيا به من دادى، و از كالاى بىارزشش براى من پيش انداختى، وسيله رسيدن به جوارت، و پيوستن به مقام قرب حضرتت، و سببى به سوى بهشت قرار ده؛ همانا تو دارنده احسان عظيمى، و تو بخشنده كريمى.
دعاى 31 توبه و بازگشت
خدايا! اى آن كه توصيف وصف كنندگان او را نمىستايد، و اى آن كه اميد اميدواران از او نمىگذرد، و اى آن كه پاداش نيكوكاران نزد او ضايع نمىشود، و اى آن كه حضرت او نهايت ترس عابدان، و هدف بيم پرهيزكاران است.
اين جايگاه كسى است كه دستهاى گناهان، او را دست گردان كردهاند، و مهارهاى خطاها، او را به دنبال خود كشيدهاند، و شيطان بر او چيره شده و از باب ضايع كردن امر نسبت به آنچه امر فرمودى كوتاهى كرده، و به خاطر غفلتش از عاقبت كار، آنچه را نهى كردى مرتكب شده، مانند كسى كه قدرتت را بر وجودش جاهل و فراوانى احسانت را نسبت به خودش منكر است، تا هنگامى كه ديده هدايت برايش باز شده، و ابرهاى كوردلى، از صفحه باطنش برطرف گشته، ستمهايى كه بر خود كرده، به شمار آورده، و در امورى كه پروردگارش را مخالفت كرده به انديشه نشسته؛ در نتيجه گناه بزرگش را بزرگ، و عظمت مخالفتش را عظيم ديده.
پس با اميد به حضرتت و شرمسارى از وجود مقدّست، به جانب تو روى كرده و از باب اطمينان به تو، رغبت و شوقش را متوجّه پيشگاه تو ساخته، و از روى يقين يا طمعش آهنگ تو كرده، و از باب اخلاص، با توشه ترسش به سوى
