پرسشها و پاسخها، ص: 142

آماده می باشد و راه آسان دارد».

پس در ميان انسانی كه برايش بهشت نوشته شده و ميان بهشتش راهی است كه هيچ چاره ای از پيمودنش نيست. همچنان كه ميان انسانی كه برايش جهنّم نوشته شده و بين جهنّم راهی است كه او نيز بايد بپيمايد، راه بهشت عبارت است از ايمان و تقوی و راه دوزخ عبارت است از شرك و معصيت. انسانی كه بهشت برايش نوشته شده بهشتی برايش رقم خورده كه راه آن ايمان و تقوا است پس او نمی تواند بگويد حال كه من اهل بهشتم چرا خود را مقيّد به ايمان و تقوا سازم و همچنين كسی كه آتش برايش نوشته شده آتشی برايش حتمی شده كه راهش شرك و معصيت است نه آتش مطلق كه اگر راه شرك و گناه را هم نپيمود باز به آن برسد بلكه سعادت و شقاوت و رسيدن به جهنّم يا بهشت، روی اختيار و پيمودن راه آن است. روی همين اساس نبی مكرّم اسلام صلی الله عليه و آله بعد از اين كه فرمودند: «كُلٌّ مُيَسَّرٌ لِما خُلِقَ لَهُ» اين آيه را تلاوت كردند كه می فرمايد:

«فَأَمَّا مَنْ أَعْطی وَ اتَّقی * وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنی * فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْری * وَ أَمَّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنی * وَ كَذَّبَ بِالْحُسْنی * فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْری » «1».

امّا كسی كه ثروتش را در راه خدا انفاق كرد و پرهيزكاری پيشه ساخت* و وعده نيكوتر را كه وعده خدا نسبت به پاداش انفاق و پرهيزكاری است باور كرد؛* پس به زودی او را برای راه آسانی كه

______________________________
(1) ليل (92): 5- 10.