پرسشها و پاسخها، ص: 345

قطعاً آنان كه خدا و پيامبرش را می آزارند، خدا در دنيا و آخرت آن ها را لعنت می كند.

و آيا آيه ای از اين صريح تر وجود دارد؟ پس نه تنها لعن منحصر به زمان وقوع ظلم نيست بلكه در هر زمان و تا روز قيامت اين افراد مورد لعن هستند.

2- «أُولئِكَ جَزاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ» «1».

اينان كيفرشان اين است كه لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنان است.

3- «وَ إِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِي إِلی يَوْمِ الدِّينِ» «2».

و حتماً لعنت من تا روز قيامت بر تو باد.

البته آيات لعن بيش از اين موارد است و اين ها به عنوان نمونه ذكر شد.

ثالثاً: مسأله بخشش و عفو و گذشت، چيزی است كه معارف دين ما و سخنان معصومين عليه السلام بيش از همه بر آن تأكيد دارد، ليكن موضوع عفو و بخشش، چيزی است غير از آن چه مورد سؤال واقع شده، عفو و بخشش نيكو است امّا نه آن جا كه شخص يا اشخاصی موجبات ضلالت و گمراهی ابدی و هميشگی و شقاوت و بدبختی ميليون ها انسان بی گناه و مستعدّ برای سعادت و كمال را فراهم كرده باشند.

______________________________
(1) آل عمران (3): 87.

(2) ص (38): 78.