پرسشها و پاسخها، ص: 183

2- قاعده لطف اقتضا می كند به ارسال پيامبران از طرف پروردگار تا با هدايت و ارشاد آنان بندگان به طاعت حق نزديك و از معصيت و نافرمانی او دور شوند چرا كه هدف از آفرينش انسان معرفت و عبادت است و اين غايت متوقّف است در تعيين واسطه بين حق و خلق تا اين واسطه ها، انسان ها را برای رسيدن به هدف آفرينش راهنمايی كنند و اين واسطه ها و رهنمايان همان پيامبران الهی می باشند. از طرفی بدون واسطه هم افاضه و استفاضه محال است چرا كه نسبتی بين نور و ظلمت وجود ندارد. چه نسبت خاك را با عالم پاك.

3- هشام بن حكم شاگرد معروف مكتب امام صادق صلی الله عليه و آله در مورد اهمّيت وجود حجّت الهی در ميان مردم در گفتگويی كه بين او و «عمروبن عبيد» از دانشمندان معروف اهل سنّت گذشت چنين استدلال كرده است كه خلاصه كلام او چنين است:

آيا باور كردنی است كه برای كشور كوچك تن مغز متفكّری لازم باشد كه حواسّ گوناگون برای انجام وظائف خود از آن كمك بگيرند و خطاهای خود را با آن اصلاح كنند، ولی برای مجموعه پيكر جهان انسانيّت مغز متفكّری لازم نباشد كه انسان ها در پيچ و خم راه زندگی از تعليمات او الهام بگيرند و اشتباهات خود را به وسيله او اصلاح كنند؟ «1» 4- چون آفرينش انسان به گونه ای است كه نمی تواند به تنهايی چرخ زندگی خويش را بچرخاند بلكه به همكاری و تعامل همنوعانش نيازمند می باشد و پرواضح است كه تزاحم در منافع و حصول اختلاف، از

______________________________
(1) الكافی: 1/ 169، باب الاضطرار الی الحجّه، حديث 3.