ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 132

دعای 22 سختی و دشواری امور

خدايا! كار دشواری چون اصلاح نفسم را بر عهده من نهاده ای كه خودت از من به آن كار تواناتری، و تواناييت بر آن كار و بر من، بيش از توانايی من است؛ پس چيزی كه تو را از من خشنود می كند به من عطا فرما، و خشنوديت را در حال تندرستی ام، از من دريافت كن.

خدايا! مرا طاقت بر مشقت، و شكيبايی بر مصيبت، و قدرت بر تنگ دستی نيست؛ پس روزيم را منع مكن و مرا به بندگانت وامگذار؛ بلكه خود به تنهايی حاجتم را برآور و كار ساز من باش، و به من با نظر رحمت بنگر، و در تمام امورم مصلحتم را در نظر گير؛ زيرا اگر مرا به خود واگذاری، از تحقق دادن كارهايم عاجز شوم، و به كاری كه مصلحت من در آن است برنخيزم، و اگر مرا به بندگانت واگذاری، با ترش رويی به من بنگرند، و اگر به پناه خويشانم فرستی، محرومم سازند، و اگر عطا كنند، عطايی اندك و پر دردسر دهند، و بر من منّت بسيار گذارند، و بيش از اندازه نكوهش كنند.

خدايا! پس به احسانت بی نيازم كن، و به بزرگيت مرتبه بلندم ده و به توانگريت، دستم را گشاده ساز، و به آنچه كه نزد توست بی نيازم فرما.

خدايا! بر محمّد و آلش درود فرست، و مرا از حسد رهايی ده، و از گناهانم