ترجمه قرآن كريم، ص: 104
ايمان می آوريم و به برخی كافر می شويم و می خواهند ميان كفر و ايمان راه [سومی ] برگزينند، [سبك مغز و بی شعورند.] 150
اينان در حقيقت كافرند؛ و ما برای كافران عذابی خوار كننده آماده كرده ايم.
وكسانی كه به خدا و پيامبرانش ايمان آوردند و ميان هيچ يك از آنان جدايی نينداختند، خدا پاداششان را می دهد؛ و خدا همواره بسيار آمرزنده و مهربان است.
اهل كتاب [بنا به خواستِ نامعقولشان ] از تو می خواهند كه از آسمان، كتابی برای آنان نازل كنی، البته [اين بازيگران زشت باطن ] از موسی بزرگ تر از آن را خواستند، و گفتند: خدا را آشكارا به ما نشان ده. پس آنان را به كيفر ستمشان صاعقه فرو گرفت. باز پس از آنكه [بر وحدانيّت حق و ضرورت خداپرستی ] دلايل روشن برای آنان آمد، گوساله را به عنوان معبود گرفتند، و ما از اين [گناه بزرگ و زشت هم ] گذشتيم و به موسی معجزاتی روشن و قدرتی آشكار داديم.
و كوه طور را به سبب پيمانشان [به پذيرفتن تورات و عمل به آن و ايمان به موسی ] برفرازشان برافراشتيم، و به آنان گفتيم: با تواضع و فروتنی و سجده كنان، از دروازه [شهر يا درِ معبد] درآييد. و [نيز] به آنان گفتيم: روز شنبه [از حكم حرمت صيد ماهی ] تجاوز نكنيد. و از آنان [برای اجرای احكام تورات و فرمان های موسی ] پيمانی استوار گرفتيم.
پس به كيفر پيمان شكنی آنان و كفرشان به آيات خدا، و ظالمانه كشتن پيامبران، و گفتار [بی پايه و باطل ] شان كه دل های ما در پوشش و حجاب است [از اين رو سخن حق را درك نمی كنيم، لعنتشان كرديم؛] بلكه به سبب كفرشان بر دل هايشان مُهرِ [محروميت از فهم معارف ] زديم؛ به همين سبب جز اندكی ايمان نمی آورند.
و [نيز] به سبب كفرشان [به نبوّت عيسی ] و گفتارشان بر مريمِ [پاكدامن و آراسته به عفت ] كه افترا و بهتان بزرگی بود [از رحمت خود محرومشان نموديم.]
و به سبب گفتارِ [سراسر دروغ ] شان كه ما عيسی بن مريم فرستاده خدا را كشتيم مستحق عذابشان كرديم. در صورتی كه او رانكشتند و به دار نياويختند، بلكه
