.jpg)
.jpg)
ترجمه قرآن كريم، ص: 496
[دليل ] و دانشی نيست [و مايه ای جز نادانی ندارد]، فقط حدس می زنند و دروغ می بافند؛
يا ما پيش از قرآن كتابی به آنان داده ايم كه [برای اثبات ادعايشان ] به آن تمسك می جويند؟
[نه ] بلكه [هيچ دليلی بر حقّانيّت بت پرستی و شرك خود ندارند، بلكه دلگرمی آنان به آيينشان اين است كه ] گفتند: ما پدرانمان را بر آيينی يافتيم و مسلماً ما هم با پيروی از آثارشان راه يافته ايم.
[پيروی كوركورانه و جاهلانه مخصوص اينان نيست ] به همين گونه پيش از تو در هيچ شهری بيم دهنده ای نفرستاديم، مگر آنكه سران خوشگذران و مغرورش گفتند: ما پدرانمان را بر آيينی يافتيم و ما هم حتماً به آثارشان اقتدا می كنيم.
[بيم دهنده ] گفت: آيا هر چند من آيينی هدايت كننده تر از آيينی كه پدرانتان را بر آن يافته ايد برايتان بياورم؟ گفتند: ما به آيينی كه همه شما را به آن فرستاده اند كافريم!
در نتيجه از آنان انتقام گرفتيم. پس با تأمل بنگر سرانجام تكذيب كنندگان چگونه بود.
و [ياد كن ] هنگامی را كه ابراهيم به پدرش [كه عمو يا پدرخوانده اش بود] و قومش گفت: من بی ترديد از آنچه می پرستيد بيزارم.
مگر كسی كه مرا آفريده، كه يقيناً او مرا هدايت می كند،
ابراهيم توحيد و يكتاپرستی را در نسل های بعد از خود حقيقتی پايدار قرار داد، بخاطر اين كه آنان [به سوی توحيد] بازگردند؛
[نه اينكه بازنگشتند و من هم از آنان انتقام نگرفتم ] بلكه اينان [كه در مكه آلوده به بت پرستی هستند] و پدرانشان را [از انواع نعمت ها] برخوردار كردم تا آنكه حق و فرستاده ای روشنگر [چون قرآن و محمّد] به سويشان آمد؛
و هنگامی كه حق به سويشان آمد، گفتند: اين جادوست و ما به آن كافريم،
و گفتند: اين قرآن چرا بر مردمی بزرگ از ميان يكی از اين دو شهر [مكه و طايف ] نازل نشد؟!
آيا آنان هستند كه رحمت پروردگارت را تقسيم می كنند؟ ما در زندگی دنيا معيشت آنان را ميانشان تقسيم كرده ايم، و برخی را از جهت درجات [فكری و مادی ] بر برخی برتری داده ايم تا برخی از آنان برخی ديگر را [در امر معيشت
