ترجمه قرآن كريم، ص: 106
مردم را [در دنيا و آخرت در برابر خدا] پس از فرستادن پيامبران، عذر و بهانه و حجتی نباشد؛ و خدا همواره توانای شكست ناپذير و حكيم است.
ولی [در برابر كبرورزی و لجاجت اهل كتاب، كه به حقّانيّت قرآن و رسالت تو گواهی نمی دهند] خدا به وسيله آنچه بر تو نازل كرده گواهی می دهد كه آن را به علم و دانش خود نازل كرده، و [نيز] فرشتگان هم گواهی می دهند، گرچه گواهی خدا بس است.
مسلماً كسانی كه كافر شدند و [مردم را] از راه خدا بازداشتند، يقيناً به گمراهی دوری دچار شده اند.
بی ترديد كسانی كه كافر شدند و [به آيات الهی و به خود و ديگران ] ستم ورزيدند، خدا بر آن نيست كه آنان را بيامرزد و به راهی [مستقيم و استوار] هدايت كند.
مگر به راه دوزخ كه در آن جاودانه اند؛ و اين كار بر خدا آسان است.
ای مردم! البته پيامبری از سوی پروردگارتان به درستی به سوی شما آمد؛ پس به او ايمان آوريد كه به خير شماست. و اگر كفر ورزيد [بدانيد كه خدا از شما و ايمانتان بی نياز است ] زيرا آنچه در آسمان ها و زمين است، در سيطره مالكيّت و فرمانروايی خداست، و خدا همواره دانا و حكيم است.
ای اهل كتاب! در دين خود غلوّ [و افراط] نورزيد، [و از چهارچوب آيات نازل شده از سوی خدا و آنچه پيامبران به شما آموخته اند، خارج نشويد] و نسبت به خدا جز حق مگوييد. حقيقت غير از اين نيست كه مسيح عيسی بن مريم فرستاده خدا و كلمه اوست كه به مريم القا كرد و [اين بنده پاك و خالص ] روحی از سوی اوست؛ پس به خدا و فرستادگانش ايمان آوريد، و مگوييد: [خدا] تركيبی از سه حقيقت [اب، ابن و روح القدس ] است. [از اين عقيده باطل ]
