ترجمه قرآن كريم، ص: 598
89- مكّی 30 آيه
به نام خدا كه رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش هميشگی
سوگند به سپيده دم
و به شب های ده گانه
و به زوج و فرد
و به شب هنگامی كه می گذرد.
آيا در آنچه گفته شد، سوگندی برای خردمند هست؟
آيا ندانسته ای كه پروردگارت با قوم عاد چه كرد؟
و [با آن شهر] ارم كه دارای كاخ های باعظمت و ساختمان های بلند بود؟
همان كه مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟
و با قوم ثمود آنان كه در آن وادی [برای ساختن بناهای استوار و محكم ] تخته سنگ ها را می بريدند؟
و با فرعون نيرومند كه دارای ميخ های شكنجه بود؟
همانان كه در شهرها، طغيان وسركشی كردند؟
و در آنها فساد وتباه كاری بسياری به بار آوردند؟
پس پروردگارت تازيانه عذاب های گوناگون را بر آنان فرو ريخت.
بی ترديد پروردگارت در كمين گاه است؛
اما انسان، هنگامی كه پروردگارش او را بيازمايد و او را مورد اكرام قرار دهد و نعمتش بخشد، می گويد:
پروردگارم [چون شايسته و سزاوار بودم ] مرا گرامی داشت،
ولی چون او را بيازمايد، و در اين آزمايش رزق را بر او تنگ گيرد گويد: پروردگارم مرا خوار و زبون كرد.
اين چنين نيست كه می پنداريد، بلكه [زبونی، خواری و دور شدن شما از رحمت خدا برای اين است كه ] يتيم را گرامی نمی داريد
و يكديگر را بر طعام دادن به مستمند تشويق نمی كنيد
و ميراث خود را [با ميراث ديگران بی توجه به حلال وحرام بودنش ] يك جا و كامل می خوريد
وثروت را بسيار دوست داريد.
اين چنين نيست كه می پنداريد، هنگامی كه زمين را به شدت درهم كوبند
و [فرمان ] پروردگارت برسد، وفرشتگان صف اندر صف حاضر شوند،
در آن روز دوزخ را بياورند، آن هنگام است كه انسان متذكّر شود و كجا اين تذكر برای او سودمند افتد؟! أ
می گويد: ای كاش برای اين زندگی ام [عبادت خالصانه و كار نيك ] پيش فرستاده
