ترجمه قرآن كريم، ص: 96
حالی بوديد؟ می گويند: ما در زمين، مستضعف بوديم. فرشتگان می گويند: آيا زمين خدا پهناور نبود تا در آن [از محيط شرك به ديار ايمان ] مهاجرت كنيد؟! پس جايگاهشان دوزخ است و دوزخ عاقبت بدی است. 97
مگر مردان و زنان و كودكان مستضعفی كه [برای نجات خود از محيط كفر و شرك ] هيچ چاره ای ندارند، و راهی [برای هجرت ] نمی يابند.
پس اينانند كه اميد است خدا از آنان درگذرد؛ و خدا همواره گذشت كننده و بسيار آمرزنده است.
و هر كس در راه خدا هجرت كند، اقامت گاه های فراوان و فراخیِ معيشت خواهد يافت. و كسی كه از خانه خود به قصد مهاجرت به سوی خدا و پيامبرش بيرون رود، سپس مرگ او را دريابد، مسلماً پاداشش بر خداست؛ و خدا همواره بسيار آمرزنده و مهربان است.
و هنگامی كه در روی زمين سفر می كنيد، اگر بترسيد كه كافران به شما آسيب و آزار رسانند، بر شما گناهی نيست كه از نمازها [یِ چهار ركعتی خود، دو ركعت ] بكاهيد؛ زيرا كافران همواره برای شما دشمنی آشكارند.
و هنگامی كه در [عرصه نبرد و خطر] ميان آنان باشی، و برای آنان [به جماعت ] اقامه نماز كنی، پس بايد گروهی از رزمندگان در حالی كه لازم است سلاحشان را برگيرند، همراهت به نماز ايستند، و چون سجده كردند [و ركعت دوم را بدون اتصال به جماعت به پايان بردند] بايد [برای حفاظت از شما] پشت سرتان قرار گيرند. و آن گروه ديگر كه [به خاطر مشغول بودن به حفاظت ] نماز نخوانده اند بيايند و با تو نماز گزارند. و آنان بايد [در حال نماز] از هوشياری و احتياط [نسبت به دشمن ] غافل نباشند، و سلاحشان را با خود برگيرند؛ چون كافران دوست دارند شما از سلاح ها و ساز و برگ جنگی خود غفلت ورزيد، تا يك باره به شما هجوم كنند. و اگر از باران در زحمت و مشقت
