ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1064

سدّ می گذاريم، پس آنان را پوشانيدم، در نتيجه حق را نمی بينند، امروز بر دهانهايشان مهر می زنيم، و دستهايشان با ما سخن گويند، پس خود آنان سخن نگويند، اگر همه آنچه در زمين خرج می كردی، نمی توانستی بين دلهايشان الفت پديد آوری ولی خدا ميان آنان الفت برقرار كرد، به درستی كه او عزيز و حكيم است، و درود خدا بر محمّد و خاندان پاكش.

چهارم: حرز حضرت صادق عليه السّلام: به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانی اش هميشگی است، ای آفريننده مخلوقات، و ای گسترنده روزی، و ای شكافنده دانه، و ای آفريننده تنفسّ كنندگان، و زنده كننده مردگان، و ميراننده زندگان، و هميشه پايدار، و برآورنده گياه با من آن كن كه تو شايسته آنی، و با من آن مكن كه من سزاوار آنم، و تو اهل پروا و اهل آمرزشی.

پنجم: حرز موسی بن جعفر عليه السّلام: از علی بن يقطين روايت شده: به موسی بن جعفر عليه السّلام از آنچه موسی بن مهدی در كار او قصد كرده بود خبر دادند، در حالی كه جماعتی از اقوام آن جناب در خدمتش بودند. حضرت به اقوامش فرمود: دراين باره رأی شما چيست؟ گفتن: از او دور شوی و شخص خود را مخفی كنی، كه از شرّ او ايمن نتوان شد. حضرت تبّسم فرمود. و به شعر كعب بن مالك تمثلّ جست؟

پس دست خود را به جانب آسمان بلند كرد و گفت: معبود من چه بسا دشمنی كه برای من تيغ كاردش را تيز كرد، و برش كاره سلاحش را برای من باريك ساخت، و برايم به هم آميخت زهرهای كشنده اش را، و ديده نگهبانی اش از من نخوابيد، پس زمانی كه ناتوانی ام را ازتحملّ مصائب سنگين، و درماندگی ام را از پيش آمدهای خانمان برانداز ديدی، همه را به حول و