ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 997

او را خوب نخواهد كرد، و هر بيماری را اين دو سوره شفا می دهد، از امام صادق عليه السّلام نقل شده: هر مؤمنی كه بيماری يا مرضی داشته باشد، از روی اخلاص بگويد:

و نازل كرديم از قرآن، چيزی كه شفا و رحمت برای اهل ايمان است و موضع علّت را مسح كند، حق تعالی او را شفا دهد. از حضرت رضا عليه السّلام روايت شده: برای رفع تمامی امراض بر آنها بخوان:

ای فرو فرستنده شفا، و از ميان برنده درد، بر محمّد و خاندانش درود فرست، و بر دردم شفا نازل فرما.

سيّد ابن طاووس در كتاب «مهج»، از ابن عباس روايت كرده: نزد امير مؤمنان نشسته بودم، شخصی رنگ پريده آمد، و گفت: ای امير مؤمنان، من هميشه بيمارم، و دردهای بسياری دارم، به من دعايی بياموز، كه با آن بر بيماريهايم ياری جويم، فرمود: به تو دعايی می آموزم، كه جبرئيل وقتی حسن و حسين بيمار بودند به پيامبر صلّی اللّه عليه و آله آموخت، و آن دعا اين است:

ای معبود من، هر زمان به من نعمت دادی سپاسگذاری ام برای تو در كنار آن نعمت اندك بود، و هر زمان مبتلای به بلايم نمودی، صبرم برای تو نزد آن اندك بود، ای كه شكرم كنار نعمتهايش كم بود، ولی از نعمت محرومم نكرد، و ای كه صبرم نزد بلايش اندك بود، ولی مرا وا نگذاشت، و ای كه مرا بر گناهان ديد، ولی رسوايم نساخت و ای كه مرا بر خطاها ديد، ولی بر آنها عذابم نكرد، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و گناهم را بيامرز، و از بيماری ام شفا ده، به درستی كه تو بر هرچيز توانايی. ابن عبّاس گفت: پس از يك سال آن مرد را ديدم، درحالی كه رنگش نيكو و سرخ شده بود؟

و گفت: اين دعا را بر هيچ دردی نخواندم مگر آن كه شفا يافتم، و بر سلطانی كه از او می ترسيدم وارد نشدم، مگر آن كه خدای عزّ و جلّ شرش را از من بازگرداند. نقل شده: به نجاشی از پدرانش كلاهی چهارصدساله به ارث رسيده بود، كه به روی هر دردی نهاده می شد تسكين می يافت، كلاه را شكافتند، كه ملاحظه كنند چه چيزی در آن است: اين دعا را ديدند: