ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1065

قوّه ات نه به حول و قوّه خويش از من بازگردانی، پس او را در همان چاهی كه برای من كنده بود انداختی، نوميد از آنچه آن را در دنيا آرزو می كرد، دور از آنچه در آخرت اميد داشت، پس توراست ستايش بر اين عنايت به اندازه شايستگی ات آقايم، خدايا به عزّتت او را بگير، و به قدرتت تيزی سلاحش را از من كند كن، و او را سرگرم اموری كه در اختيار اوست قرار بده، و درمانده از رسيدن به آنچه كه طمع دارد، خدای مرا بر او چيره كن چيره شدنی فوری، تا برای خشمم درمان، و برای كينه ام نگهدار باشد، و پيوست كن خدايا دعايم را به اجابت، و سامان ده شكايتم را به دگرگونی، و به همين زودی آنچه كه ستمكاران را به آن تهديدی كردی به او بشناسان، و به من بنمايان آنچه در اجابت درماندگان نويد دادی، به درستی كه تو صاحب فضل عظيم و احسان كريمی.

راوی گفت: قوم پراكنده شدند، و جمع نشدند مگر برای قرائت خبر مردن موسی بن مهدی.

ششم: رقعة الجيب حرز حضرت رضا عليه السّلام است: از ياسر خادم مأمون روايت شده: كه زمانی، حضرت رضا عليه السّلام وارد قصر حميد بن قحطبه شد، لباس را از تن بيرون آورد، و به حميد داد، حميد آن را برای شستن به كنيز خود داد، اندكی نگذشت كه كنيز آمد و رقعه ای با او بود، رقعه را به حميد داد و گفت: در گريبان لباس ابو الحسن عليه السّلام يافتم، حميد به حضرت گفت: فدای شما گردم اين جاريه دست نوشته ای در گريبان پيراهن شما يافته، چيست؟ فرمود: تعويذی [دعای پناه جويی ] است كه آن را از خود دور نمی كنم، حميد گفت: ممكن است ما را به آن مشرّف كنی، فرمود: اين تعويذی است كه هركه در گريبان خود نگاه دارد بلا از او دفع می شود، و برای او نگاهداری از شيطان رجيم است. آنگاه تعويذ را بر حميد خواند: به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانی اش هميشگی است، به نام خدا، من از تو به خدای رحمن پناه می برم اگر پرهيزگار باشی، يا غير