عرفا چگونه می بينند؟، ص: 8

كه اگر خدا هم به ما اين توفيق را بدهد كه چنين چشمی پيدا بكنيم. اين چشم سر ما با چشم همه حيوانات مشترك است. آن ها هم ظاهر را می بينند و ما هم ظاهر را می بينيم. ما با اين چشم پشت پرده هيچ حقيقتی را نمی بينيم. برای ديدن حقيقت، بايد از قرآن، نبوت و امامت كمك بگيريم. اميرمؤمنان (ع) می فرمايد: «إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ هُمُ الَّذِينَ نَظَرُوا إِلَی بَاطِنِ الدُّنْيَا» «1» نمی گويد: «الی باطن الآخره ». بلكه می گويد: «نَظَرُوا إِلَی بَاطِنِ الدُّنْيَا.»؛ چون نياز نيست بگويد: «نظروا الی باطن الآخره ». ما اگر به باطن دنيا برسيم، به باطن آخرت، به باطن حق، به باطن عبادت و به باطن قرآن و به باطن همه چيزها در حدّ خودمان رسيده ايم. «إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ هُمُ الَّذِينَ نَظَرُوا»، نمی گويد، نگاه با چشم، «نظر» است و كلمه «نظر»، با كلمه «رؤيت» فرق می كند. «إِذَا نَظَرَ

______________________________
(1) 1. نهج البلاغه، حكمت: 424.