نگاهی به مقام امام حسين(ع)، ص: 25

حسين (ع) را بدهد، به طور يقين، اهل نجات است و شكی در آن وجود ندارد: (وَ الْفَوْزُ مَعَهُ.) خدا نگاه و سخن ديگری به اباعبدالله (ع) دارد.

غبار زائر حسين (ع)، نجات بخش است

علام امينی 1 در جلد ششم الغدير نقل می كند پدر و مادری ناصبی، دشمن اهل بيت:، در بحرين زندگی می كردند كه بچه دار نمی شدند. آن ها پنج يا ده سال بود كه ازدواج كرده بودند. يك شب آن زن و شوهر برای خدا نذر كردند كه اگر خداوند متعال فرزندی به آن ها بدهد، هجده و نوزده سالش كه شد، او را غرق اسلحه كنند تا در راه كربلا برود و به غارت اموال زوّار حسين و كشتن زائرانش بپردازد. خدا هم اين نذر را قبول كرد. آن ها بچه دار شدند. آن پسر، هجده و نوزده سالش كه شد، پدر و مادرش او را صدا كردند و به او گفتند، ما چنين نذری كرديم. او هم كه خودش ناصبی شده بود، قبول كرد. او را مسلح كردند و نشانی راه كربلا را به او دادند. او به راه كربلا رفت و برای انجام