خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و سينهام را از حسد، پاك كن تا بر هيچ يك از بندگانت بر نعمتهايى كه به آنها ارزانى داشتهاى، رشك نبرم، و به نگاه حسرت ننگرم، و هيچ نعمتى از نعمتهايت، مادى يا معنوى، عافيت طلبى يا پرواپيشگى و فراخى يا آسايش را نبينم، جز اين كه برتر از آنها را، از سوى تو كه يگانهى بىانبازى، آرزو كنم!
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.