و سدى در مقابلش بپا كن كه چشمش را از ديدن من كور، و گوشش را از شنيدن ياد من كر سازى، و دلش را هنگام ياد من قفل نمايى، و زبانش را از گفتگو دربارهى من لال سازى، و سرش را به گرز ذلت بكوبى، و عزتش را به ذلت بدل كنى، و بزرگيش را بشكنى، و گردنش را به خوارى فرود آورى، و كبريائيش را برهم زنى، و مرا از همهى زيان و بدى و طعن و غيبت و عيبجويى و حسد و دشمنى و بندها و دامها و پيادهها و سوارههاى او ايمن سازى، زيرا كه تو غالب غير مغلوب و داراى توانايى بىنهايتى.
.استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا اینجا را کلیک کنید